Karanlıkta Bir Bıçak ve Nehir Geçidine Kaçış Tarih: Şubat 02, 2004 - 02:47:32 Konu: Editörün Seçimi / Özel Yazılar Gölgeden kaçarken sığındı hobbitler hana, Tanıştılar orada Yolgezer dedikleri Elessarla Mithrandir ile görüşme vaadini alınca Karar verdiler yoldaş olmaya. Zor dediler kolcuya güvenmek en başta, Kolay oldu o geceden sonra Nazgul ün çığlığı hissedilince odada, Karar verdiler yola koyulmaya Zavallı Kaymakpürüzü, Hak etmedin sen bunu, Nice zarara daldın Misafirlerini kaçırdın. At aradılar ilk önce Bulamadılar hiçbir halde Çünkü kaçmıştı hepsi, Karanlık örtünce üstlerini... Bill Eğrelti dedi ’’Ben atımı veririm, Karşılığında bol para isterim’’ ‘’Pek çelimsiz bir hayvan seninki Bill Efendi, Ama elden başka ne gelir ki?’’ Böyle ayrıldı Bree’den Dört hobbit,bir insan,bir de Midilli Bill Yol aldılar günlerce, Geçtiler bataklıklardan yaban yollardan keyfince Söyledi beş yol arkadaşı Şiirleri,şarkıları,masalları: Beren ve Luthien aşkını, Büyük kral Gil-Galad’ı Durup dinlenmek istediler Fırtınabaşı’nda Eski günlerin gözcü kulesi yanında Kolay değildi yolculuk yabanda, Karanlığın kuklaları varken yakında... İz aradılar Gri Gandalf’tan Aldılar müjdeyi kayalardan Birinin üzerinde birkaç çizgi, Haber veriyordu yorgun hacıdan Karanlık ,tepelerini örttü Yine de yılmadı yolcular, Isınmak şart,ateş dost Bir ateş saldı Yolgezer yabanın ortasında Keşke durum başka olsaydı O zaman yerleri belli olmazdı Lakin ne değişir artık? Onlar ,eğlendiler bir süre İçlerindeki sevgi ile Kara süvariler hissetti onları Savunmasız yakaladılar dostları Haykırdılar gecenin içinde: ‘’Karanlıklar Efendisi için’’ diye Göründü ay ışığında gölgenin hizmetkarı Serbest bıraktı zehirli sesini karanlığın içine Bir şey zorladı yüzük taşıyıcısını, Tek olanı kullanmak için kendine Yüzüğü taşıyınca üstünde Gördü süvarilerin kimliğini gerçekte Uzunlardı,soluklardı Bir zamanlar krallardı... En güçlü olan yürüdü üzerine, Dayadı Morgul bıçağını Frodo’nun göğsüne Acıyla kıvrandı hobbit,dayandı, Gölgeye aynı anda saldırdı Haykırdı Elbereth in ismini, Yaraladı düşmanın boş zihnini Yolgezer çıkıverdi karanlığın karşısına, Kaçıştı tüm köleler bir anda... Ağırdı buçukluğun yarası Taşıyordu zehrin acısını Ve athelas verdi gücünü Kral olanın elinde... Devam etmeli yola Devam ettiler yola Tazelendi tarih akıllarda Taş trolleri görünce uzakta Troller eskiydi Kalıntıya dönmüştü hepsi Yıllar önce olmuş Bir olayın sonunda.... Hızla geçtiler yoldan, Çorak araziden,nehir üstünden Karşılaştılar orada zarif halkın elf beyiyle: ‘’Glorfindel!Glorfindel! Ne zor anda çıktın karşımıza Umut saçtın kalp ve aklımıza’’ Böyle yoldaş oldu elf dostlara... Acısı arttı Frodo’nun Ağırlaştı yarası Yük ağırdı,taşıyan azdı, Yetmedi hızları düşmandan kaçmaya Yaklaşmışken yolculuk sonuna Bağırdı Glorfindel Frodo’ya ‘’Kaçın!’’ diyordu ‘’Düşman yetişti’’ ‘’İleri,dosdoğru ileri’’ Korku sardı Frodo nun zihnini, Teslim olmayı seçti benliği İzin vermedi buna Glorfindel,elf beyi, Sürdürdü atını şimşek gibi Derhal fırladı beyaz at Yolun son kısmını rüzgar gibi aştı Aynı anda kara atlarda peşinden Bayır aşağı koşmaya başladı Çığlık yükseldi süvariden Cevap geldi diğerinden Beşliğe katıldı dördü daha Tamamlandı ‘’Dokuzlar’’ orada Karşı koydu Frodo ‘’Mordor Diyarı’na dönün’’ Fakat yoktu buçuklukta Bombadil kudreti ‘’Yüzük’’ dedi krallar ‘’O olmadan asla Geri gel!Sen de geleceksin Mordor’a’’ Süvariler yaklaştı, Lakin yoktu şansları Gürüldedi Bruinen’in suları Tek hamlede sildi düşmanı... Görmedi yüzük taşıyıcısı göremedi hiçbirşey, Duymadı,duyamadı bir ses Varmıştı elf diyarına sonunda, Zehir gücünü gösterdiği anda... Bu yazının bulunduğu yer: Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey http://www.yuzuklerinefendisi.com Bu yazıyı bulabileceğiniz URL adresi: http://www.yuzuklerinefendisi.com/article.php?sid=1503