Daha dün bir arkadaşımla filmden konuştuk. Galadrielden nasıl etkilendiğimi anlattım ona. onun gücünden, yüzükten, filmdeki her bir karakterden... Şimdiye kadar dalga geçilir korkusuyla kimselere gösteremediğim çizimlerimi gösterdim bir bir çekinerek te olsa.

oysa hiç beklemediğim bir tepki verdi. "bu filmi fazla benimsemişsin sen" dedi.

uzun uzun düşündüm fazla mı sahipleniyorum aceba diye...
siteden kimseyle tanışmadım belki... arada sırada yazdığım bir iki yorum oldu o kadar. yalnız zaman zaman siteye girip yazıları okudysam da hep tanıdık insanların arasındaymışım gibi geldi.
hep benim gibi insanların, hayallerinin peşinden giden insanların arasındaymışım gibi geldi.

sahiplenmeyeyim de ne yapayım ki ben bu dünyayaı cevanını aldım kendi yüreğimden.

belki gereğinden fazla duygusal belki de saçma sapan bir yazı bu... ama ben bu dünya sayesinde büyüdüm. orta dünya benim sığındığım evrenim oldu çoğu zaman. o yüzden mazur görün beni.

umarım yıllar sonra, bu duyguların ve anıların hiç birini unutmamış olurum. Orta dünyanın havasını teneffüs etmiş herkese sevgiler. Herkesdi çok seviyorum...