Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

Alauwaimis göndermiş "Ve hikaye burada bitiyor.
İsim çok değişti özürlerimi sunarım :) Ama beni kırmayan üstün insan süpermod iarwainbenaddar eskilerinin ismini değiştirecek.

Daha önceki bölümler için:

1. -> http://www.yuzuklerinefendisi.com/article.php?sid=1494&mode=&order=0&thold=0
2. -> http://www.yuzuklerinefendisi.com/article.php?sid=1505&mode=&order=0&thold=0

*****************

Akşam üstü barbarların yakınlaştığı haberini aldılar. Gelaek günbatımında saldıracaklarını var sayarak gerekli hazırlıkları tamamlamıştı. Kendi adamlarının büyük çoğunluğu Khem Aralığına saklanmıştı ama hiçbiri gözükmüyordu. Kalan diğerleri Ghendorun getirdikleriyle beraber diğer kısımda bir etten duvar misali göz korkutan kalın bir hat oluşturuyorlardı. Güneş alçalmaya başlayınca Gelaek süvarilerden de ümidini kesti ve onlar için yol üzerinde bıraktığı adamları çekti. Ve barbarlar güneşin altında ortaya çıktılar.
Tüm güçleriyle koşuyorlar gibiydi. Sanki bendi yıkılmış bir barajın suları gibi, aktılar vadiye ve durdular. Şimdi birkaç yüz metre aralıkla duruyordu iki ordu. Barbarlar yavaşça yürüyerek devam ettiler ve Gelaekin düşündüğü gibi, Khem Aralığına yöneldiler. Yavaşça hızlanmaya başladılar; hızlandılar ve hızlandılar. Aralığa 50-60 metre kala oklar harekete geçti ve ön safları yıkıldı barbarların, fakat sel gibi gelmeye devam ettiler. Oklar hızlandı ve çok daha fazla barbar isabet almaya başladı. Her şey çok güzel gidiyor diye aklından geçirdi Gelaek, ama bu sözünün tersini kanıtlarcasına Minas Anordan gelen süvariler karanlıktan atıldılar.

Gelaekin taktiğini bilmeyen ve Khem Aralığındaki gizlenmiş askerleri de göremeyen süvarilerin komutanı, askerlerini oraya sürdü. Ve barbarların geri kalanı oradaki askerlerin arttığını görerek diğer tarafa döndü ve Gelaeke en yakın yerden saldırıya geçtiler.
Barbarların saldırdığı yerde Ghendorun bulduğu dövüşmeyi bilmeyen adamlar vardı ve barbarlar tarafından kolaylıkla yenildiler. Gelaeke vardıklarında o iki hançerini de fırlatarak birer can almış, kılıcıyla tek başına dövüşüyordu. Fakat onun yeteneği taktiklereydi ve bunun kazandırdığı pek az şey bire beş dövüşlere etkiyordu. Gelaek yakalanmıştı.
Gelaeki yakaladıkları anda barbarlar onun etrafında toplandı ve geri çekilmeye başladılar. En öndekiler orada kalıp askerler tarafından biçildiler, fakat Gelaeki koruyan bir grup barbar geri gitmeyi başarmıştı. Bu tarihten sonra da Gelaekin adı ne Gondor kayıtlarında, ne de Kharad kayıtlarında geçer.

----------------------------------------------------------------------------

Çok çok daha güneyde, daha kimsenin haritasını çizmemiş olduğu toprakların ötesindeki sularda bir ada vardı. Bu ada Ardanın ilk zamanlarında yoktu belki, üzerinde yaşayanlar için sonradan yükseltilmişti. Fakat belki de ilk başta vardı bu ada, onların gelip orada yaşaması için yaratılmıştı ve insanların içindeki Orta Dünyanın güneyine duyulan saklı korku orayı Tixen gelene kadar gizli tutmak içindi.
Tixen ortaya çıktığında Orta Dünya sakinleri çok daha önemli bir şeyle uğraşıyorlardı, Gorthaurun ortadan kaldırılmasıyla, ve onları fark etmediler; ve Tixen bu dönem içerisinde gelişti, çok kısa olan yaşam süreleri sayesinde gelişimlşeri de hızlı oldu. İçlerinde bir görev saklıydı, kendilerinden bile; kendilerini bulduklarında ise bu görevi yerine getirmeye başladılar. Fakat, Orta Dünyadakilerin onları fark etmemesine karşın, bu zamana kadar görülmeden gelmemişlerdi. Onlarla iletişime geçen biri vardı, bir büyücü, ve bunu başkalarına duyurmaktansa onların arasında kalmayı, onları anlamaya çalışmayı ve mümkünse onları yandaş edinmeyi tercih etmişti. Ve bu adam, Dilwendo, şu an Gelaekin yanındaydı.
Gelaek uyandığında gözünü hemen açmadı, ilk önce kısık gözlerle etrafa bakmak istedi. Fakat büyücünün sesini duydu:
Günaydın arkadaşım. Demek uyandın. Gelaek gözlerini açtı.
Tol Mithe hoş geldin.
Tol Mith mi? Gri Ada? diye sordu Gelaek.
Ah tabii, bilmemen doğal, bağlantımızı kaybetmemiş olsak da sen bunu bilinçaltına hapsetmişsin demek ki. Gri Ada şu an üzerinde bulunduğun yer arkadaşım. Tixenin yaşaması için Orta Dünyanın güneyine konulan ve korku tarafından saklanan yer.
Demek orklara arkadaş geldi
Hayır, yanılıyorsun. Bunu uzun süredir ortak bilincimizi göz ardı ettiğin için hoş görüyorum. Ama şunu bil, Tixen Eruhίniye dahil, onlar da Iluvatarın Çocukları.
Peki nasıl?
Anlatayım arkadaşım. Şu an senin Tanrılar olarak bildiğin Valar ve hizmetkarları Maiarın içinde bulunduğu Ainur, Iluvatarın içbilinçlerinin dışavurumudur. Fakat Eruda kalmış içbilinçlerin çoğunun Ainulindalëye etkisi olmuştur. Bu etkilerden en çoğu Angeru tarafından yapılmıştı, çünkü Erunun 3. Temadaki kızgınlığı ve kini onu güçlendirmişti. O da bu tema sırasında Tixeni ve Tol Mithi Ardaya eklemişti. Daha sonra Iluvatar bunu fark etmiş ve Tixenlerin gönüllerindeki görevi değiştirmişti: bu görev kötülük değil, dengeyi sağlama olmuştu.
Bunların sadece birer efsane olmadığını nereden bileyim? Peki sen Tixenlerden biri olmadığına göre bu kadarını nasıl bilebilirsin? Sen de benim gibi normal bir insansın, bu kadar bilgiyi öğrenecek kadar uzun yaşayamazsın.
Dilwendo bir an sessiz kaldı. Şimdi uyu arkadaşım, biraz zaman gerekecek. Fakat anlayacaksın, ve sen de benimle aynı şeyleri düşüneceksin. Bunu içimde hissedebiliyorum arkasını dönerek odadan çıktı.

Gelaek bu olanlara bir anlam verememişti, ve bir tutsak olarak tutulmak onu çok zorluyordu. Etrafına bakındı, keskin veya delici bir şeyler aradı. Ama yoktu, kahretsin ki yoktu. Sonra bir şey fark etti. Koyu yeşil renkli perdelerle çevrilmiş bir odadaydı, kapı dışında bütün duvarların önü perdelerle kaplıydı, odanın ortasında şu an üzerinde durduğu yatak ve yanındaki bir sehpadan başka hiçbir şey yoktu. Bu sehpanın üzerinde ise bir şişe duruyordu, içine hafif mavi bir sıvı vardı ve odayı aydınlatan sadece bu şişeydi. Büyülü olduğu kesindi, fakat bu ona çok eski gibi gelen bir anıyı hatırlattı.
Bir gemiden iniyordu, 2. sıradaydı. Arkasını göremiyordu, fakat önünde kendisi gibi mavi cüppeli biri vardı ve karada onları bekleyen bir elf. Yaklaşık 10 saniye kadar süren bu gemiden inme olayı onun zihninde 10 dakikada gerçekleşti. Ya da aynı şeyi ard arda o kadar çok kafasında döndürdü ki, geçen zaman 10 dakika gibi geldi. Sonra görüntü yükseldi ve çok hızlı bir şekilde bir yöne doğru gitti. Gelaek arada sadece bir-iki şey seçebilmişti; mavi bir alevin yükselmesi; bir gölün tahminen ortasında yükselen bir kule; pençesinde not taşıyan bir kuş ve kızıl bir daire. Ardından karanlık görüntüyü kapladı, ve Gelaek uyandı. Dilwendo başındaydı.

Birkaç gündür uykudasın. dedi Dilwendo, Eminim düşlerin gücü birkaç fikir vermiştir sana.
Anlamıyorum
Anlayacaksın, merak etme. Sana birkaç şey sormak istiyorum. Gandalf ismini duydun mu hiç?
Tabii ki, biz o ve Yüzük Kardeşliğinin hikayeleriyle büyüdük. Fakat Gelaekin içini bir ürperti kaplamıştı.
Güzel. Peki Saruman?
Onu da duydum dedi Gelaek tiksintiyle. Ama Gandalfın yanında kullanılamayacak kadar kudretsiz bir isim.
Dilwendo bir anlık suskunluktan sonra Bu sözlerle umutlarımı yıkıyorsun arkadaşım dedi Madem öyle, senin anlamanı beklemenin bir anlamı yok. Sana açıklayacağım arkadaşım; ama tepkine dikkat et. Yolun sonunda gözüken karaltı bir güç ve saygınlık işareti de olabilir, karanlığın kendisi de.
Devam et dedi Gelaek
Gandalftan bahsederken onun hikayeleriyle büyüdüğünü söyledin. Söylesene bana, sen ne zaman doğdun?
Yüzük Yılları* hesabıyla 1de, Anduin Nehrinin kenarındaki Pelargirde doğdum.
O sadece son geri dönüşün. Ben ne zaman doğduğunu sordum. Daha doğrusu, sen hiç doğdun mu?
Gelaek sessiz kaldı.
Peki Alatar ismi sana tanıdık geliyor mu?
Hayır dedi Gelaek Ama rüyamda onunla ilgili bir şeyler vardı.
Peki Pallandoyu?
Hayır.
Tabii ki duymazsın, çünkü senin kim olduğunu bilmeyenler seni o isimle çağırmazlar değil mi? Ama ben burada olduğuma göre arkadaşım, rüyanda bu ismi de duymuş olmalısın.
Gelaekin kafası iyice karıştı. Dilwendo konuştu:
Senden çok özür diliyorum Pallando. Mordordan kaçarken seni bırakmak zorunda kaldım. Üzgünüm. Elimde olsaydı geri dönüşüne kadar yanında kalır, sana kim olduğunu hatırlatırdım.
Ne oluyor?
Dilwendonun sesi Gelaekin kulağına daha farklı gelmeye başladı:
Hatırla zihin-kardeşim! Hatırla! Lle rinaya! Ben Alatar, buradaki adımla Dilwendo. Sen ise Kayıp Pallandosun. Hatırla dostum! Geçmişi başından savma ve anıları canlandır!
Gelaekin zihni kendi hayatının ötesinde anılarla doldu ve hatta son boşluğuna kadar. Alatarın sesi onu ve zihnini etkilemiş, bilinçatlında kalmış ortak bilinçlerinin kendi yarısı bütün aklını doldurmuştu. Doğumu olmadığını, Iluvatarın içbenliklerinden birinin dışavurumu olduğunu, Gandalfın Olorin, Sarumanın Curufin olduğunu ve daha bir çok şeyi yeniden hatırlıyordu. Bir süre sonra buna alışık olmaan bünyesi dayanamadı ve Gelaek bayıldı.
Ve bir daha uyanmadı.

Denir ki;
Gelaek bayıldığında, içindeki eskiden Pallando olan ruhu, bir Maia ruhu veya insan ruhu olarak değil de, farklı anlaşılmayan bir şey olarak Valinora ulaşmıştır. Yüzyıllar sonra Alatarla orada buluşmuşlardır. Ve barbarlar o günden sonra tekrar görülmemiştir, fakat Son Şarkıda onlar için ayrılmış bir yer vardır. Ve eskiden Mordor dışında tüm Orta Dünyayı kaplayan saf iyilik ortadan kalkmış, toplamda hiçbir tarafın daha çok olmadığı iyi ve kötü arasında belli belirsiz bir denge yerini almıştır.
"