Hüzün Hasadı
Tarih: Kasım 22, 2004 - 14:22:51
Konu: Editörün Seçimi / Özel Yazılar
O yok artık.
Yapraklar dökülüyor Cabed-en-Arasın üzerine.
Gözyaşı Hanımı dönmeyecek geriye.
Güzelliğin mührü kırıldı,
Ve o saf aşk günaha karıştı.
Hayatımızın alacakaranlığında,
Gözyaşları umudu sildi.
Gerçek gölgelerde saklandığında,
Rüyalarımız yalanlarla kesildi.
Bir an her şey çok açık göründü,
Üzerinden gitti tüm körlüğü.
Gözlerini kapadı.
İsmimi andı.
Bir daha da hiç görmedi gözleri.
Hüznün hasadında,
Senin de ektiğin tohum büyüdü
Donmuş topraklar gözyaşlarıyla çözüldü
Günün ışıkları çekilirken
Soğuk kış geceleri geri döndü.
O yok artık.
Ve tüm sevincimi kaybettim.
Tan vakti unuttu verdiği sözü,
Ben de hatırlatmadım.
Hayat unuttu verdiği sözü,
Ve acı yıkımıma ilerlerken ben;
Sana günün sonunu bile gösteremedim.
Hayatımızın alacakaranlığında,
Tüm umut çekilince bu topraklardan
Karanlıkla yüzleştim
Ve yalnız başıma
Diz çöktüm.
Hüznün son hasadında,
Kara bir kılıç kalbime saplandı,
Daha büyük değildi acısı,
Cabed-Naeramarthın tepesinden
Atlayan kızın acısından.
...
Teiglinin sularında bir kız yüzüyor hala.
Cabed-en-Arasın tepesinde bir adam ağlıyor hala.
Ve çektikleri acıyı unuturcasına,
Turambar, Teigline ağlıyor,
Niniel o sulardan çıkmaya çalışıyor...
|
|