Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

Kuzey'de yükseklerde ateşten bir mücevher gibi parlayan al renkli Drowlin yükselmekteydi. Kyran yıldıza son bir kez bakıp yola koyuldu. Onları ormanın içine getiren bu patika, tepenin kuzey yanında yeniden beliriyordu. Biraz yürüdükten sonra patikanın sürekli olarak sola döndüğünü farkettiler. Bu canlarını sıksa da yollarına devam etmekten başka çareleri yoktu. İleride söğütler dallarını tehtitkar bir biçimde uzatmışlardı. Bu patikanın orada kapandığını ve kesin bir çizgi ile sağa doğru döndüğünü gösteriyordu. Burası daha dardı ve neredeyse iki kişinin geçmesini imkansız kılıyordu.

Patika hızla yokuş aşağı inmeye başlayınca da, yolun aslında istedikleri yere doğru gitmediğini anladılar. Aralarında biraz tartıştıktansonra patikadan ayrılmaya karar verdiler. Güneye yöneldiler çünkü yolun o tarafta olduğunu düşünüyorlardı. Ormanın bu en canlı noktasında yolu bulmak oldukça güçtü. Üstelik ne Kryan ne de Toriyev bu görev için neden kendilerinin seçildiklerini anlamamışlardı. Onlardan çok daha iyi ve bu konuda tecrubeli ulaklar vardı.Fakat Dorsed Bu yolculuğa onların gitmesi için bütün gücünü kullanmıştı. Onlara ormana nasıl gideceklerini yolu nasıl bulacaklarını en ince ayrıntısına kadar anlatmıştı. Dorsed'in işaretleri doğrultusunda bir süre gittiler. Fakat sonra işaretler birbirini tutmamaya başladı. O zaman yollarını kaybettiklerini anladılar ve sezgileriyle hareket etmeye karar verdiler.

Önceleri doğru bir seçim yapmış gibi görünüyorlardı. Yalnız bu zifiri karanlıkta yürümeleri oldukça zordu. Zemin attıkları her adımda daha da sertleşiyor, hava'nın kokusu genizlerini yakıyordu. Ormanın bu tarafında hava bunaltıcıydı.

İki ulak sürekli çıkmazlarla karşılaşıyorlardı. Tam yola çıkmayı umdukları yerde ortaya çıkan sıkı ağaç kümeleri geçmelerine olanak vermiyordu. Bu da onların yeniden geriye yönelmelerine neden oluyordu. Üstelik sadece vakitleri kaybolmuyor, her geçen dakika da ümitleri biraz daha azalıyordu.

Bir haftadır yoldaydılar en geç ertesi sabah orada olmaları gerekiyordu. Fakat çok oyalanmışlardı. Bu gidişle oraya vaktinde yetişemeyeceklerdi. Bu da bir feleket olurdu.

Dorsed'in anlattığı, patikadaki birçok işarete rağmen yola çıkamamışlardı. Bu işaretler onları yola çıkaracağına sanki gitgide ormanın derinlerine doğru çekmişti.

Toriyev huzursuzlanmaya başladı Ne yapacağını bilemiyordu. Kyran'a baktı. Genç adam mola vaktinde bir süre ortadan kaybolmuş döndükten sonra da birtakım değişiklikler göstermeye başlamıştı. Onda bir bezginlik vardı, sanki yolu bulmak umurunda değilmiş gibiydi. Toriyev Kyran'a dönerek 'Bu yabanlıkta herşey birbirinin aynı, peki işaretler onlar nerede? Dorsed'in bize vaadettiği yol ne tarafta? Burada kör ve topal gibi yolumuza devam mı edeceğiz? Söyle Kyran ne yapacağız?' dedi.

Kyran umursamaz gibi görünüyordu. ' Ne mi yapacağız ' dedi. Durdu, gözleri boşluktaydı. Sorduğu soruya yine kendisi yanıt verdi. ''Dorsed ne yapmamızı istiyorsa onu yapacağız.''

Toriyev buna bir anlam veremedi fakat içinden bir ses bunun hissettiği şeyle ilgili olabileceğini söyledi. '' Dorsed ne istiyor olabilir?'' dedi.

''İki gündür ormanda dolanıyoruz fakat Dorsed'in verdiği hiçbir işaret bizi yola çıkarmadı. Bundan kuşkulanıyordum ama nedenini bir türlü anlayamıyordum. Bunu yapması için nasıl bir sebebi olurdu ki? Bizim kaybolmamızı neden istiyordu? Hiçbirşey anlamıyordum bu güne dek. O mesajı okuduktan sonra herşey yerine oturdu. '' dedi Kyran sesinde garip bir heyecan vardı.

'' Bunu nasıl yaparsın? '' Toriyev mesajın okunmasına oldukça sinirlenmişti. ''Eğer öğrenirlerse ikimizinde kellesi gider.''

Kyran şimdi gülümsüyordu, düşmanca bir gülümsemeydi bu. ''Bu doğru Toriyev lakin mesajın Yetiştirilemeyeceğini unutuyorsun. Yarın son gün, eğer yarına kadar götüremezsek bu zaten sonumuz olur.'' dedi.

Toriyev gergindi ''O halde bizde elimizden geleni yaparız . Bize haberin mutlaka teslim edilmesi söylendi. Bunu isteyen kralımızdı . Eğer Dorsed tuzak kurduysa artık bir önemi yok.Sonunda ne olursa olsun kralımızın isteğini yerine getireceğim.''dedi

''Belki de, ama bu ben haberi okumadan önceydi ve şimdi olacakları biliyorum.'' dedi Kyran.

Toriyev ona ''Sen neden bahsediyorsun? ''dedi. Kyran'ınsöyledikleri karşısında şaşkınlığını gizleyemiyordu.

Kyranın sesi hiçbir tartışmaya müsaade etmeyecek kadar kendinden emindi.''Cebinde tuttuğun kağıt parçasından'' durdu ve ''Oku onu '' dedi. ''Eğer yeterince cesursan bunu yaparsın.''

Toriyev yazıyı okuma konusunda tereddüt etse de merakına yenildi. Kağıdı hızla çıkarıp okumaya başladı.Bu yazı şifreliydi, onu tesadüfen bulan ya da ele geçiren birinin anlaması zor görünüyordu. Toriyev yazıyı okuduktan sonra dehşet içinde kaldı. Kyran onun yüzünde bastırılmış bir korkunun izlerini görüyordu. toriyev mesajı titreyen parmaklarla cebine koydu. Gergindi, düşünüyordu. Orada en az yarım saat durdu. Kyran bu süre içerisinde genç adama hiçbir şey sormadı.

''Sanırım yapmamız gereken şeyi biliyorum. Bu yol bana diğerinden daha mantıklı geliyor.'' dedi Toriyev ''Umarım o zaman bazı şeyler değişir. Belki de en doğrusu Perilere güvenmek'

Kyran genç adamın üzerine doğru yürüdü ''Sen kendi seçimini yapıyorsun dostum, ama düşün , kanın habercisi gökyüzündeyken nasıl Perilere güvenebiliriz''

Toriyev gökyüzünde süzülen Drowlin'e baktı. Bir zamanlar Drowlin sadece bir efsaneydi, bugün ise efsanenin kabusa döndüğünün göstergesiydi. Tekrar kyran' baktıve Perilerin yaşadığını düşündüğü tarafa yöneldi.

''Dur'' dedi Kyran ''Bunu yaparsan seni öldürmek zorunda kalacağım. Bana dön'' diye bağırdı.

Toriyev ne gariptir ki onu duymuyordu bile, tek düşüncesi bir an önce Perilere ulaşıp gerçekleri söylemekti. Belki de öyle olacaktı, eğer yaşasaydı. Kyran Toriyevi yok etmeyi çok önceden planlamıştı. Onun dediklerini kabul etseybi elbette Kyran bunu yapmayacaktı.

''Üzgünüm dostum, beni bunu yapmaya mecbur bıraktın. İnsanlığın iyiliği için bunu yapmak zorundaydım.''dedi Kyran ve tekrar geldiği yere dönmek için oradan ayrıldı.

Şimdi yerde yatan dostunun kanlar içerisindeki bedenine baktı. İçinde acı duygusu varsa da bu hissettiği görev duygusunun önüne geçemiyordu