Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

Furcifer göndermiş "Selam Yüzük dostları,böyle bir uğraşa giriştim.Bu tür yazıları en iyi değerlendirecek yer olarakta burayı görüyorum.Eleştirilerinizi bekliyorum ama hevesimi kırmayım lütfen ;)

Oltayı tuttuğu elinde belli belirsiz bir kıpırtı hissetti.Arada bir esen rüzgardandır diyerek önemsemedi.Fakat titreşimler gittikçe yükseliyordu.İnsanın bunu hissetmemesi için felç olması gerekirdi.Oltasındaki ipin hareket ettiğini bile görebiliyordu artık.Basit bir oltaydı bu,küçük balıkları avlamak için yapmıştı.Babasından kalma eski bir kayıkla, her gün balık tutardı Ayırannehirde. Oltasının ucuna bir balık takıldığını anlaması uzun sürmedi,hemen ayağa kalktı ve hızlı hızlı makarayı sarmaya başladı. Düşündüğünden daha büyüktü balık ama oltası bu balığı çekebilecek kadar sağlam değildi. Endişelendi,fakat sonra oltasını kaybetmek uğruna balığı yakalamaya karar verdi. Sağ ayağını kayığın kenarına dayadı ve bütün gücüyle çekti oltasını.

Sırt üstü düştü,hala kayığın içinde olduğu için şanslıydı. Gözlerine inanamıyordu,o küçücük oltasıyla bir dişli balık yakalamıştı. Bu tür nehrin en büyük ve en tehlikeli balığıydı,altçenesinde iki ince dişi vardı,vücudu silindir şeklindeydi ve boyları bir metreden fazla oluyordu. Yakaladım! Yakaladım! dedi yüksek sesle Şahingöz. Bir taraftan da kayığın ortasında zıplayıp duran balığı tutmaya çalışıyordu. Kayıkta her zaman bulundurduğu,yağmurlu günlerde üstüne örttüğü bir örtüyü balığın üstüne attı ve kafasından bastırdı. Etrafta bir iki kayık daha vardı ve içlerinden alkış sesleri yükseliyordu. Sanırım bugün şanslı günümdeyim,baksanıza bu oltayla bu balık dedi oltasını gururla havaya kaldırarak.Sırtındaki acıyı yüzüne yansıtmamak için çaba harcıyordu aslında. Az sonra batacak olan güneş yüzüne çarpıyor,yeşil gözleri ışıl ışıl parlıyordu,gurur vardı gözlerinde.Sanki tek başına beş orkun kellesini uçurmuştu.Belki de bunu gerçekten yapabilirdi.Kılıç kullanma hususunda,köyündeki sayılı insanlar arasındaydı. Babası Mavipelerin bir korucuydu ve her zaman silahlı gezerdi. Şahingöz babasını düşündüğünde aklına ilk bu hali gelirdi: Belinde Kızıltaş ismini verdiği kılıcı,sırtında büyük kalkanı,topuklarına kadar uzanan mavi pelerini ve kıvırcık siyah saçları Köy için korucular seçileceğini duyduğunda,ilk gönüllü olmuştu Mavipelerin. Çünkü babasını bir baskında,gözlerinin önünde vahşice öldürmüştü orklar. Kendi düşüşü de pek farklı olmamıştı,orklar bu cesur savaşçıyı pusuya düşürmüşlerdi,Mavipelerin ölürken üç orkuda yanında götürmüştü.

Hava kararıyordu,Şahingöz kayığını kıyıda çakılı duran kazıklardan birisine sıkıca bağladı.Balığı eline aldı,parmaklarını solungaçlarına geçirdi ve nehrin yakınındaki evine doğru yürümeye başladı.Balığı annesine göstermek için sabırsızlanıyordu,annesi onunla gurur duyacaktı,bundan emindi Şahingöz. Kafasında bu düşüncelerle ilerlerken,yanına düşen bir okla irkildi.Etrafına baktı,hiç kimseyi göremedi. Uzaktan gelen korku çığlıklarını artık duyabiliyordu. Eğildi,oku eline aldı, Ucu zehirli,kara bir ok,orklar burada dedi. Koşarak eve vardı,kapıyı açtığında eli kılıçlı annesi çıktı karşısına.Çığlıkları o da duymuştu,kılıcını eline almış kapıdan girebilecek orkları bekliyordu. Daha burada değiller,yolumun üstünde hiç görmedim ama gelmeleri uzun sürmez dedi endişeli bir ifadeyle Şahingöz, annesi bu dünyada kalan tek akrabasıydı,onu kaybetmek istemiyordu. Sakın dışarı çıkma! Ne olursa olsun,ben dönene kadar evde kal dedi annesine. Annesi başıyla onayladı onu. Şahingöz silah dolabının kapağını açtı,kılıcını beline bağladı,iki yüzü de keskin olan bıçağını çizmesindeki özel yerine taktı,kalkanını sırtına aldı ve kapıya doğru yürüdü. Annesine döndü Sakın dışarı çıkma! Onlar için burada sadece ölüm var dedi hiddetle ve çıktı.Borular çalınıyordu,bu;silah kullanabilen bütün erkekler silahlarını kuşansın,savaş için hazır hale gelsin demekti. Orklar hala gözükmüyordu,ortalıkta koşuşturan insanlardan başka hiçbir canlı yoktu,hayvanlar bile saklanmıştı orklardan,çünkü orklar sadece insanları değil,insanlara fayda sağlayan hayvanları da öldürüyorlardı.Silahını kuşanan köylüler gruplar halinde,orcları karşılamak için toplanmaya başlamıştı.Okçuluğu iyi olanlar ağaçlara,tepelik yerlere,evlerin üstüne çıkmıştı.Batı tarafındaki ormanlık bölgeden bir korucu bağırarak köye doğru koşuyordu, Bu taraftalar! Geliyorlar! Birkaç adım sonra yüz üstü düştü korucu,sırtından kara bir okla vurulmuştu. Okçular yaylarını gerdiler,ağaçların üstünden bir ok fırladı ve bir ork çığlığı duyuldu,okçu hemen okunu yeniledi ve yeni bir hedef aramaya başladı.Orklar gözükmeye başlamışlardı,önden gelenler okçuların isabetli atışlarıyla birer birer düşüyordu ama orklar çok kalabalıktı,gittikçe yaklaşıyorlardı. Şahingöz kılıcını çekti,sıkıca kavradı,ork kanı akıtmak için can atıyordu. Bir taraftan da annesini düşünüyordu,eğer orklar köye girmeyi başarırlarsa annesinin hiç şansı yoktu.Orklar yakar,yıkardı,köyde hiçbir canlı bırakmazdı,Şahingöz bunu çok iyi biliyordu.
"