Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

Welar göndermiş "Rohanlılar hızlı ve aceleci adımlarla merdivenlerden inerek Kule'nin kapısına doğru yöneldiler. Az sonra hepsi dışarıdaydılar. Koşarak ellerinden geldiğince hızlı bir şekilde Kuleden olabildiğince uzaklaşmaya çalışıyorlardı. Zifiri karanlıkta koşmak çok zordu Rohanlılar için, önlerini göremiyorlardı. Ayaklarını bastıkları yerde ne olduğu hakkında hiçbir fikirleri yoktu ama yine de bunu düşünecek durumda değildiler. Bir an önce bu kasvetli Kule'den olabildiği kadar uzağa gitmeleri gerektiğini biliyorlardı. Arasıra başlarını korkuyla arkalarına doğru çevirerek yaratıkların kendilerini takip edip etmediklerine bakıyorlardı. Kara bir silüete sahip olan Kule'nin korkutucu görüntüsü onları daha da korkutuyordu. Hara ve Sandor en önde gruba yol göstermekteydi, grubu önce atlarının olduğu yere götürüp atlarını aldılar, daha sonra da gelmiş oldukları yöne doğru kaçmayı sürdürdüler.

Yaklaşık bir saat boyunca hiç durmadan koşarak Kule'den olabildiğince uzaklaştılar. Sonunda Halan gruba durmalarını işaret etti. Hepsi nefes nefese kalmışlardı, hem yorgunluktan hemde korkudan neredeyse göğüs kafesleri parçalanacak gibiydi. Pekçoğu dinlenmek için kendilerini soğuk çimenlerin üzerine attılar.

Sandor atının üzerinden Kule'ye doğru tedirgin bir bakış attıktan sonra yanındaki Welar'a hayretle bakarak, "Nasıl oldu da yakalandınız?? Doğrusu sizin yakalanacağınızı hiç tahmin etmezdim" dedi. Welar yüzünü astı, başını geriye doğru çevirerek Kuleye doğru kuşkucu gözlerle baktı. "Dışarıdaki nöbetçilerin işini bitirdikten sonra sizin arkanızdan kapıya yöneldik. Ama o esnada Burçlardaki yaratıklar üzerimize ağ attılar. Sonra da gelip bizi kıskıvrak yakaladılar. Daha sonra da bizi gizli bir geçitten geçirerek Kule'nin en üst katına götürdüler. Orada Komutan Ranihar bizi sorguya çekti ama ona hiçbirşey söylemedik."

Tüm grup üyeleri Welar'ı dikkatle dinlemekteydi, arasıra Gözcü Kulesine doğru tedirgin bakışlar atıyorlardı. Gece'nin karanlığında Kule'yi aydınlatan meşalelerin ışıklarını rahatça görebiliyorlardı. Hara yaşlı gözleri Kule'nin üzerindeyken yanındaki Halan'a "Neden bizi takip etmediler?? Kaçışımıza bu kadar kayıtsız kalabileceklerini zannetmezdim" dedi düşünceli bir sesle

Ak bilge elindeki büyülü asasının ucunda parlak bir ışık yakarak karanlık etrafı aydınlatırken, "Sanırım Komutan bizim işimizi bitirmeyi sonraya bıraktı. Anladığım kadarıyla bizimle kedi'nin fareyle oynadığı gibi oynamak istiyor"

Eldar önce babasına sonra da diğerlerine doğru bakarak, "Peki şimdi ne yapacağız? Hara'nın kızını ve diğer bazı esirleri kurtardık. Sanırım Görevimizi tamamladık, herhalde şimdi Emnet'e geri dönüyoruz.." dedi, ardından da "Değil mi?" diye soran gözlerle diğerlerine doğru baktı.

Tam Hara konuşmak için ağzını açacaktı ki, Rufus o şen şakrak sesiyle araya girdi;

- Evet evet.. Neyse ki görevimizi çabucak bitirdik. Doğrusu bu kadar kolay olacağını sanmazdım. Bu kara kışın ortasında at sırtında ordan oraya dolanmak delilik olurdu. Şimdi gidip Sandor'un sıcak ve konforlu hanında bu kasvetli kışı geçirebiliriz.. Ah ahh, ne çok özlemişim Han'da şömine başında oturup geç saatlere kadar sohbet etmeyi..

Gondorlu genç askerin bu sözleri üzerine tüm grup üyeleri Halan'a doğru baktılar. Meraklı bakışlarla Ak Bilge'nin ne cevap vereceğini beklediler.

Halan ise bakışlarını kurtarmış oldukları Rohanlı esirlerin üzerine doğru yöneltti, "Önce bu insanların güvenliklerini düşüneceğiz, Sonra da yolumuza kaldığımız yerden devam edeceğiz. Amacımız ne pahasına olursa olsun Rohan Kralı Duras'ı kurtarmak olacak, bu yaz karşımıza dikilecek olan karanlığın ordularının karşısına Rohan gerçek kralıyla çıkmalı, tek şansımız bu. Üzgünüm Rufus ama Şömine başı sohbetlerini bir sonraki kışa ertelemek zorundasın" Bilge'nin sesi kararlıydı, sonra Halan bir an için duraksadıktan sonra düşünceli bir ses tonuyla ekledi, "Tabi, bir sonraki kışı görebilirsek..." kimse karşı bir itirazda bulunmadı. Grup üyeleri daha sonra hızlı bir şekilde Nehri geçmiş oldukları noktaya doğru ilerlemeyi sürdürdü.

Gece boyunca süren zahmetli bir yolculuğun ardından, sabahın ilk ışıkları üzerlerinde parlarken hedefledikleri yere ulaşmışlardı. Kurtardıkları Rohanlıları atlarına alarak nehrin batı yakasına geçtiler. Burada bir süre dinlendikten sonra Halan Rohanlı köylülere şöyle dedi; "Biz bu çevreyi yaratıklardan temizlemiştik. Birsüre için etrafın güvenli olduğunu sanıyorum. Sizler buralara yabancı değilsiniz, Emnet'e kendi başınıza dönebilirsiniz. Son derece hızlı ve sessiz olmanızı sizlere öneririm. Dikkatli olun ve yolda birbirinizden ayrılmayın."

Hara kızı İla'ya sıkıca sarılarak veda etti, ona Emnet'te Sandor'un Hanında kalmasını tembihledi. Daha sonra da gözyaşlarını gizlemeye çalışarak uzaklaştı. Babasından sonra da Erona İla'yla vedalaştı. İki kardeş birbirlerine sıkıca sarılarak sessizce ağladılar. Erona kendine hakim olmaya çalışıyordu ama yapamıyordu. Gözyaşları yanaklarından usulca akarken ablasının çileli yüzüne baktı.

- Üzgünüm abla.. Zamanında yetişemedik.. Onları kurtaramadık..

- Siz elinizden geleni yaptınız Erona.. Ama kader böyle istedi..

Erona ablasına birkez daha sıkıca sarıldı. Yaşlara boğulmuş olan gözleri ve titrek, acı çeken sesiyle şöyle dedi;

- Geri geleceğim abla.. Ne pahasına olursa olsun geri geleceğim ve seninle birlikte bu yaz biterken Larno'ya geri döneceğiz.. Anneme seni geri getireceğime dair söz vermiştim. Sözümü tutmak için elimden gelen herşeyi yapacağım.

İki kardeş'in hüzünlü vedaları sürerken, Rohanlı köylülerde Emnet'e doğru yola çıktılar. Az sonra İla'da onları takip etti. İki kardeş uzun süre birbirlerine el salladılar.

Daha sonra Halan Folo'ya dönerek şöyle dedi; "Sende onlarla git Folo.. Bu yolculuk bir hobbit'e göre değil.

Genç Hobbit bir an için gitmekte olan Rohanlı köylülere doğru baktı, sonra o kocaman mavi gözlerini karşısındaki uzun boylu yaşlı adama doğru çevirdi. "Hayır Halan.. Bende sizinle gelmek istiyorum. O yaratıklar beni yakaladıklarında yanımda üç arkadaşım daha vardı. Onlardan ikisini oracıkta öldürmüşlerdi. Diğer arkadaşımı ise esir edip başka bir yere götürmüşlerdi. Kimbilir, belki bu yolculuk o arkadaşımı bulmamızı sağlayabilir.. En azından denemek istiyorum.."

Halan genç hobbit'in konuşmasını dikkatle dinledikten sonra sadece başını hafifçe salladı yanıt olarak. Sonra da Cüce Kurp'un yanına doğru yönelerek, "Moria Madenleri şu yönde Cüce efendi. Halkına selamlarımızı iletmeyi de unutma.." dedi Ak bilge, elindeki asasının ucuyla Moria yönünü işaret ederek.

Kurp Ak Bilgeye doğru ilgisiz bir bakış attıktan sonra ellerini göğüsünde kavuşturarak burnunu biraz havaya kaldırdı. Kibirli ve inatçı bir bakışla baktı Halan'a doğru, yani aslında klasik bir cüce edasıyla bakarak, "Halkıma selam göndermek için başka bir cüce bulmak zorundasın yaşlı bilge.. Çünkü bende sizinle geliyorum. Sen her ne kadar dün gece Kule'de bana arkadaşlarımın intikamının alındığını söylemiş olsan da, bence arkadaşlarımın intikamı tam olarak alınmadı. Sizleri sevdiğimden veya davanıza değer verdiğimden değil, sadece arkadaşlarımın öcünü tam olarak almak istediğim için geliyorum.."

O anda Kurp'u dikkatle dinlemekte olan Sandor içinden "Tam bir Cüce" demekten kendini alamadı. Halan yüzünde memnun bir ifadeyle diğer arkadaşlarına doğru bakarak yüksek ve etkili bir sesle şöyle dedi;

"Sanırım herşey tamam.. Artık yolumuza devam edebiliriz. Umut Kardeşliği ilk görevini başarıyla tamamladı. Hara'nın kızını ve bazı Rohanlı esirleri kurtardık. Şimdi bizi bekleyen ikinci ve asıl görevimize doğru yol alacağız. Hedefimiz bu yaz meydana gelecek olan büyük savaştan önce Rohan'ın kayıp Kralı Duras'ı bulup ülkesine geri getirmek. Ancak bu şekilde karanlığın ordularının karşısında küçükte olsa bir şansımız olabilir. Ne pahasına olursa olsun Kralı kurtarmalıyız.. Çünkü ortadünyadaki pekçok ırkın kaderi buna bağlı.."

Daha sonra Halan atına binerek Kuzey yönüne doğru ilerlemeye başladı. Rufus şaşkın bir sesle şöyle seslendi;

-Buradan tekrar karşı kıyıya geçmeyecek miyiz?

Ak Bilge başını hafifçe çevirerek şöyle karşılık verdi;

- Hayır.. O tarafta düşman varlığımızdan haberdar ve tetikte.. Kendimize başka bir yol bulmak zorundayız.. Savaşta aynı yol iki kere kullanılmaz genç Gondorlu.. Aslında senin bunu bilmen gerekirdi.

Umut Kardeşliğinin üyeleri atlarına binerek Halan'ın peşine takıldılar. Rufus genç hobbit'i arkasına alırken, Sandor'da Kurp'u aldı. Cüce bir atın üstünde olduğu için hiçte memnun değildi. Zaten az sonra da söylenmeye başladı;

- Ah zavallı Kurp.. Senin kara bahtında Şişko bir hancının arkasında bohça gibi taşınmak da varmış..

Duyduğu bu sözler üzerine Sandor adeta kuyruğuna basılmış kediye döndü;

- Şişko haa.. Doğrusu dırdırcı ve kırpık sakallı bir cüceyi çuval gibi sırtımda taşıyacağımı bilseydim bu yola hiç çıkmazdım. Hayalimdeki yol macerasında bu hiç yoktu..

- Ne?? Dırdırcı mı?? Sen kime dırdırcı diyorsun?

- Hadi ordan kırpık sakal sende..

Diğerlerinin kahkahaları arasında bu ağız dalaşı sürdü gitti. Umut Kardeşleri yeni maceralarına doğru ilk adımlarını atmaktaydılar. Bu seferki görevleri çok daha zorluydu. Dokuz yoldaş Rohan'ın kayıp kralını bulup geri getirmek için kış ortasında sonu belirsiz bir yolculuğa çıkmaktaydılar.

Bu Macera'nın Sonu

Yeni Macera Erona, Kral'ın İzinde Sonbahara doğru huzurlarınızda olacak.. -Umarım- :)

"