Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

powerofMordor göndermiş "Herkeze selam öncelikle bir duyuru yapıyorum çoğunuz biliyorsunuz zaten iki nickle takılıyordum yazıları Faramir55 ile yolluyordum foruma ise powerofMordor olarak giriyordum.Buradan herkez duysun FARAMİR55 ÖLDÜ YALNIZCA POWEROFMORDOR VAR ARTIK neyse iyi adamdı rahmetli karanlıkta kaybolup gitti.Yazımın yeni bölümünü powerofMordor olarak gönderiyorum.yazı birkaç haftadır gecikti.İşte ROTK edasıyla beklediğiniz 3. bölüm ;)

*************

Aradan birkaç saat geçmişti,yaralılar çadırlara taşınıyordu.Çok az kayıp vermişlerdi.Planları gerçekten çok iyi sonuç vermişti.Ardından askerler ork leşlerini meydandan kaldırmaya başladılar.Askerlerin hepsi durumdan şikayetçiydi.Alwahirin yanında nöbet arkadaşı Irador vardı.irador Alwahire göre gençti.Kanı kaynardı her zaman acele eder,işleri bazen eline

yüzüne bulaştırırdı.Durmadan şikayet ediyorduAhh!!Nefret ediyorum,bu ucubeleri öldürsen de peşini bırakmıyorlar.Lanet olası hayanlar!diyordu kollarından tuttuğu orku sürüklerken.Aniden tökezledi ve tam düşecekken toparlandı. Orkun ölü bedenini tekmelemeye başladı.Geber geber iğrenç yaratık,bu koku beni öldürüyor.Haftalarca üzerimden çıkmayacak galibaOnun bu halini gören Alwahirin yüzünde bir gülümseme belirdi.Şahsen ben sabaha kadar kılıç sallamayı yeğlerim,ama gel şimdi şikayeti bırakalım bunlardan ne kadar çabuk kurtulursak o kadar iyidedi.İradorsanırım haklısın.Baksana seni savaşırken gördüm. Gerçekten Muhteşem kılıç kullanıyorsun,karşında olmak istemezdim. O trolü haklayışını izledim. Biz Gondorda bu şekilde savaşmayız. Böyle kılıç kullanmayı nereden öğrendin?diye sordu.Halen ayakta ve tek parça olduğuna göre sen de kılıç kullanma konusunda fena değilsindir herhalde. Nereden öğrendiğime gelince belirli bir yerde değil aslında,sadece birçok savaşa katıldım e ister istemez birşeyler öğreniyorsun.Diye cevapladı Alwahir.İradorBelki bir gün bana da birkaç numara öğretebilirsin.dedi.Kim bilir bir gün muzaffer şekiklde Minas Tirithe dönersek neden olmasın.dedi.Sonra işlerine geri döndüler. Alwahirin aklı halen Miladristeydi ölmüş müydü?Onu tekrar görebilmeyi çok istiyordu.

Askerler savaşın kalıntılarını temizlerken komutanların olduğu çadırda hararetli bir tartışma sürmekteydi.Doğu tarafında kalan askerlerin bir kısmı dönmüş rapor veriyorlardı.düşman doğuda yeni birlikler topluyordu. Bu sefer daha da kalabalıktılar üstelik.Üç saate kalmaz merkeze armış olurlardedi asker.Boromir hiddetle bağırdıKahretsin nasıl bu kadar kısa bir sürede toparlanırlar!!Bu bir şeytanlık olmalı.Faramir yanıt verdiSanırım ilk saldıranlar öncüydü.Mordordan sürekli yeni birlikler getiriliyor olmalı.Karanlıklar efendisi sabırsızlanıyor herhalde. Böylesine kuvvetli birliklere karşı ne kadar dayanabiliri bilmiyorum ama yine de savunmada kalmalıyız,tek çaremiz bu..Boromir ileri atıldı,aynı fikirde olmadığı belliydiHayır hayır bence beklemek yalnızca zaman kaybı.Atlılarımız var hızla üzerlerine yürürsek ani bir baskınla dağıtabiliriz onları.Beklesek de sonuç değişmeyecek ne de olsa,en azından şanlı bir sona süreriz atlarımızıdedi.Faramirin sesi artık daha yüksek çıkıyorduBu intahardan başka bir şey olmaz.Burada kalırsak en azından bir şansımız olur.Ben bu şansı kullanalım diyorum,aksi halde arkamızdan şanlı değil aptal diyeceklerdir!Bu sözlerin ardından iki kardeş göz göze geldiler.Gözleri adeta savaşıyordu.Uzun uzun bakıştılar.Sonunda sessizliği bozan Faramir oldu.Yanlarındaki diğer komutanlara döndü veEvet beyler sizin fikriniz nedir?Ben iki fikir arasında bir oylama öneriyorum tabi ağabeyim de izin verirse.dedi e tekrar Boromire döndü.Boromir gururlu bir ifadeylePekala oylamayı ben de kabul ediyorum lakin acele etmeliyiz yakında burada olacaklar.Boromirin de oylamayı kabul etmesi Faramiri rahatlatmıştı.Sonuçta oylama yapıldı anlaşılan diğer komutanlar da savunma taraftarıydılar.Boromir karardan memnuniyetsizdi ama sinirli de değildi.Pekaladedi.Kararınıa saygılıyım ama sizi uyarıyorum şafakta meydandan temizlenen bizler olabiliriz.artık yeni bir strateji japmaya akit kalmamıştı..Önceki planı uygulamak zorundaydılar. Toplanma borusu uzun uzun çalındı.Meydanda temizlemeyle uğraşan askerler şaşkınlıkla duydular boruyu.Hepsi birden komutanların çadırına yöneldiler.Askerler toplandıktan sonra Faramir durumu ve uygulayacakları planı açıkladı.Askerlerin arasında bir uğultu başladı belli ki huzursuz olmuşlardı.Ardından Faramirin sesi tekrar duyuldu.Biliyorum Gondor erleri bir savaştan yeni çıktınız e yorgunsunuz ama düşman yeniden geliyor hem de daha kalabalık şekilde.sizlere umut vermek isterdim ama umudun yolunu ben de kaybettim bu gece.Yine de burada yapacağımız bir savunma ile küçük bir şansımız olabilir.Bu şansı sonuna kadar kullanacağız ve kaderimizi izleyeceğiz,destansı bir zafer ya da şanlı bir son.. Şanlı bir sonbu son sözleri söylerken birden Boromir ile göz göze geldiler ve sonra yeniden askerlere döndü.askerler hüzünlü fakat halen cesur ve mağrur olarak çektiler kılıçlarını havaya kaldırdılar ve komutanlarını selamladılar. Faramirin sözleri acı olsa da ses tonu bile askerleri rahatlatıyor,cesaretlendiriyordu.Konuşmanın ardında irador alwahire döndüBu gece şanslı gecen olmalı sabaha kadar kılıç sallamayı istiyordun sanırım bol bol imkanın olacak.Ve şafağa daha çok ork leşi temizlemem gerekecek,tabi şafağı görebilirsek.dedi Alwahir.Sonra savunmanın yapılacağı yere gittile ve kendilerine güzel bir yer(!)seçtiler.Okçular tekrar yerlerini aldı ve ölümcül bekleyiş başladı.Artık gece iyice ilerlemiş,saatler şafağa doğru sayılmaya başlanmıştı. Dünya uykuya dalmıştı.Kuşlar,ağaçlar,toprak ve daha mutlu yerlerde yaşayan halklar hepsi derin uykudaydılar.Ama işte Osgiliathdaki bir avuç insan dimdik ayaktaydı.Hepsinin yüzündeki ifade aynıydı,mahzun,umutsuz ama gurur ve öfke dolu bir ifade. Hepsi az sonra kopacak fırtınayı bekliyor,öfkelerini kusmak istiyordu. Hiçbir ses yoktu şehirde. Savunma hattının önünde büyük kalkanlı askerler vardı. Uzun mızraklar kullanıyordu bu askerler. Çarpışma anında mızraklarıyla gerçekten etkili oluyor,düşmanı yavaşlatıyorlardı.Onların gerisinde uzun kılıçları ile Gondorun asıl birliği bulunuyordu.Gerideki birlikler de kalkan taşıyorlardı. Kalkan taşımayan birkaç askerden biri de Alwahirdi. Kalkanı bir ağırlık olarak görürdü. Faramirin konuşmasının ardında üç saate yakın bir zaman geçmişti. Askerler huzursuzlanıyordu henüz hiçbir şey yoktu ortalıkta. Sıkıntısı yüzünden okunan Irador Alwahire baktıneredeyse üç saattir bekliyoruz burada olmuş olmaları gerekmez miydi?Beklemek beni öldürüyor.dedi.Yerinde olsam bu kadar sabırsızlanmazdım. Yoksa içlerinde görmek istediğin birisi mi var?dedi Alwahir gülerek.Hahahaha.....komik olmak için gerçekten iyi bir zamanlama.Daha ne kadar beklememiz gerekiyor.Madem düşman o kadar kalabalık ve güçlü üzerlerine yürüsek de sonuç değişmez hem de bu kasvetli bekleyişten kurtulmuş oluruz.Alwahir düşünceli bir şekilde yanıtladı Iradorun bu sözleriniBunlar cesurca sözler lakin unutma savaşı kaybetsen de düşmana en ağır kayıpları verdirmelisin. Burada yapmaya çalıştığımız şey de bu anladığım kadarıyla.Bence bu gece hayatta kalmak için bir şansımız daha olacaktırBu şekilde sürdü konuşmaları.Artık bekleyişleri dört saati bulmuştu. Sonunda uğultuların arasında yeniden duydular Mordorun karanlık borusunu.Askerler hemen toparlandılar ve pozisyonlarına döndüler.Artık her an üerlerine doğru nehirler gibi akan kara yüzler görmeye hazırdı hepsi. Fakat borudan başka bir ses duyamadılar. Alwahir Ankharı eline aldı,Ankhar hafif bir alevle parlıyordu.Alwahir şaşırdı daha kuvvetli bir alevle parlıyor olmalıydı diye düşündü.Kılıcı yanılamazdı.Tam bu düşünceler aklında yankılanırken Mordorun da bir planı olduğunu öğrendi Gondorlu insanlar..

Birden muazzam bir gürültü duyuldu. Birliğin merkezindeki askerler aniden dağıldılar. Karanlıktan de gibi taşlar yağıyordu askerlerin üzerine bazıları alev alev yanıyordu. Herkes dehşet içerisinde koşuşuyor,yıkıntılara doğru kaçıyordu. Bekledikleri uzun saatler boyunca Mordor ordusu boş durmamış,savaş makinelerini atış mesafesine getirip hazırlamışlardı. Ardından bir grup ork ilerleyip boruları üflemiş ve askerlerin biraraya toplanmasını sağlamıştı. Ne de kolay düşmüşlerdi tuzağa. kolayca dağılmışlardı. Son umutları olan savunma gücünü de kaybetmişlerdi. Alwahir yıkıntıların arasına yöneldi ve aniden Ankharın şiddetle parıldadığını gördü. Tam dehşet anında saldırmıştı Mordor birlikleri. Alwahir kılıcını hazırladı. Çarpışma anını bekliyordu artık. Kaç tanesini indirebilirim diye düşündü ve aniden gözleri karardı......

Kendine geldiğinde üzerinde bir ağırlık olduğunu hissetti. Yakınına düşen bir taş sonucu bayılmıştı. Kalkmaya çalıştı,üzerindeki taşları kaldırdı,ayağa kalktı ve şaşkınlıkla yaralı olmadığını fark etti. Artık sesler kesilmişti. Batıdan,daha uzaktan gürültüler duyuluyordu. Olduğu yerde kaldı ve ne yapacağını düşünmeye başladı. Batıya mı gitmeliydi? Duyduğu sesler neydi,hayatta kalan askerlerin sesleri mi yoksa orkların zafer kutlamaları mı? Kımıldamadan etrafı dinlemeye başladı. Fark edilmekten çekiniyordu. Bir süre dinledi ama hiçbirşey duyamadı ortalık sessizdi. Tam kımıldayacaktı ki yaklaşan konuşma sesleri duydu. Konuşmalarından gelenlerin ork oldukları anlaşılıyordu.Alwahir yıkıntıların arasından üç tane orkun yaklaşmakta olduğunu gördü. Orkların bir tanesinin ilk saldırıdaki komutan olduğunu fark etti. Boynunda kemikten yapılmış bir kolye vardı. Siyah bir zırh giymişti. Elinde uzun ve epeyce kalın bir pala tutuyordu. İri ve güçlü bir orktu. Kendi aralarında ortak lisanı iğrenç bir biçimde kullanıyorlardı.Eeeh!Ben sıkılıyorum artık. Neden bizde çocukların eğlencesine katılmıyoruz?dedi zayıf olanlardan biri batıda süren savaşı kastederek. Anlaşılan işler pek iyi gitmiyordu. Komutanları yanıtladıSabret aptal,burada hala o beyaz farelerden var,saklanıyorlar ama çocuklar birazdan birkaçını yakalar. Onları kendi ellerimle geberteceğim. Drigganın şiddetinden kimse kaçamamalı bu gece. Bu sözlerin ardından komutan çadırına yöneldiler. Anlaşılan oraya yerleşmişti ork komutanı Drigga. Çadırın girişinin iki yanında mızraklara geçirilmiş iki insan kafası vardı. Yer insan cesetleri ile doluydu. Alwahir daha fazla dayanamadı. Kılıcını eline aldı,tam ileri atılacaktı ki aniden olduğu yere çivilendi. Korkunç bir çığlık duymuştu,korkunun kendisinin sesiydi bu adeta. Ses kulaklarından giriyor,beyninde yankılanıyor,vücut buluyor ve onu olduğu yere kilitliyordu. Tüm umutları sönmüş halde yere yığılmak üzereydi ki kendine geldi. Zincirlerinden azat edilmiş bir mahkum gibi ayağa kalktı ve gökyüzüne baktı,göremese de geceden de karanlık bir şeyin batıya yöneldiğini hissetti. Nazgul idi bu. Kral yüzüktayfı,Sauronun en büyük hizmetkarı kara komutan. Henüz ordusunun başına geçmemişti. Askerlerin yüreğine korku salmak için dolaşıyordu sadece. Alwahir kendini topladığında orkların hala çadıra varmamış olduklarını gördü. Nazgulden hem korkmuş hem de keyiflenmişlerdi anlaşılan.Bir numara da tepemizdeyken daha çabuk döner artık bizim çocuklar. Bu gece benim gecem,şafağa kalmadan tüm şehri tark kelleleri ile süsleyeceğim. Tabi güzel bir ziyafetten sonra.dedi Drigga.En azından sana bu zeki sana tattırmayacağım.dedi Alwahir kendi kendine e ok gibi fırladı yerinden. Hızla yürüdü orkların üzerine. İlki henüz ne olduğunu anlayamadan biçildi. Alwahir bir tekme ile Driggayı yere serdi ve hızla diğerine savurdu kılıcını. Ork ilk darbeyi palası ile savuşturdu. Alwahir müthiş bir şiddetle yeniden savurdu Ankharı orkun silahı paramarça oldu ve yere düştü.Ork bir an yerdeki kırılmış palasına baktı ve bu gördüğü son şey oldu.Bu sırada Drigga ayağa kalktı ve Alwahiri süzdü. Anlaşılan onu göüne kestirmişti. Alaylı bir ifadeyle konuşmaya başladı.Vay vay demek farelerden birisi kapandan kaçmaya kalkıyor ha. Gel bakalım ziyafete seninle başlayalım.dedi. Alwahir yalnızca hafifçe gülümsedi. Drigga bu sözlerin ardından hızla saldırıya geçti. Çılgınca salladı silahını. Alwahir çevik bir hareketle ilk darbeden sıyrıldı ve Ankharı savurdu ama Drigganın kolay yem olmaya niyeti yoktu. Alwahir tekrar ileri atılırken Drigga hızla palasını yukarı doğru savurdu ve Alwahiri kolundan yaraladı. Alwahir acıyla tökezledi. Drigga bir yandan palasındaki kanı yalıyor bir yandan da iğrenç kahkahalar atıyordu. Sonra tekrar Alwahirin üzerine doğru koşmaya başladı. Kendine gelen Alwahir de doğruldu,kılıcını sımsıkı kavradı ve o da hızla koşmaya başladı Drigganın üzerine.Şiddetle çarpıştılar. Alwahir ileri doğru bir daire çizdi Drigganın silahını savurdu ve göğsünden yaraladı. Artık Drigga arkasındaydı. Toparlanmasına izin vermeden müthiş bir hızla kılıcını savurarak döndü ve Drigganın kellesini gövdesinden ayırdı. Cansız bedeni yere yığıldı. Alwahir derin bir nefes aldı,biraz durakladı fakat dinlenmeye vakit yoktu etrafta askerleri arayan orklar sesleri duymuş ona doğru yaklaşmaktaydılar. Komutan çadırının yakınındaydılar. Alwahir bir an mızraklardaki kafalara bakmak istedi ama cesaret edemedi. Artık kararını ermişti. Batıya gidecek e arkadaşlarının yanında olacaktı ama yolu gerçekten uzundu. Askerler savaşarak çekildiklerinden bir hayli yol almışlardı. Alwahir o tarafa doğru yol almaya başlamıştı ki orklardan biri onu farketti. Zaten Ankhar alev alev parlarken görülmemesi olanaksızdı. Başka orkların da yaklaşmakta olduğunu farketti. Artık kaçmaktan başka çaresi kalmamıştı. Ankharı giysisinin altına sakladı ve hızla batıya yöneldi. Arkasından oklar,mızraklar yağıyordu.Bir orklardan kaçmadığımız kalmıştı,ne gece ama..dedi kendi kendine ve yoluna devam etti. Artık peşindeki orkların sayısı oldukça artmıştı. Ara sıra yakınlarından orklar fırlıyor onu yakalamaya çalışıyorlardı ama çabucak omuz ve yumruk darbeleriyle yere seriliyorlardı. Çok yorulmuştu. Daha fazla koşamayacaktı. Tam kılıcını çekip arkasına dönecekti ki ayak sesleri duymaya başladı. Ork sesleri değildi bunlar. Sesler iyice yaklaştı ve görülür hale geldi. Alwahir onu gördüğünde gözlerine inanamadı ve gülmeye başladı. Karanlığın ortasında,peşinde bir ork ordusu varken yalnızca gülmeye..."