Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

meri göndermiş "Yüzük Kardeşliği'ni okuduktan sonra İki Kule ve Kralın Dönüşü'nün yayımlanmasını sabırsızlıkla bekleyen okuyucu grubundandım.(O yüzden bugün filmleri beklemek daha kolay geliyor:)) Bir daha dünyam hiç daha öncesi gibi olmadı,ne intern ne extern olarak.Daha sonraları Türkçeye çevrilen ve aynı türden olduğu söylenen kitapların hiçbirini okumadım.Bunları okuyan arkadaşlarım kızmasınlar, bu tamamen benim şahsi seçimimdi.O yüzden yazarlarını ve kitapların isimlerini de tam bilemiyorum. Yalnızca Shannara'nın Kılıcı başlığı aklımda kalmış (doğru mu yazdım acaba?)Hangi kitapları kastettiğimi anlatabildim sanıyorum.Aslı varken diğerlerini okumak bana göre değil diye düşündüm,ihtiyaç hissetmedim.Elimdeki 6 kitabı döne döne tekrar okumayı tercih ettim. Açıkçası sitede Orta Dünya hikayelerin ilk işaretlerini gördüğüm zaman da, önce aynı şeyleri hissetmiştim. Tuhaf bir duygu. Çünkü yazılarını bunca zamandır takip ettiğim dostlar, yeni ve çok başarılı ürünler veriyorlar,ama ben bir türlü kendimi rahat bırakıp bunları okumaya kendimi kaptıramıyorum. Daha doğrusu aklıma takılan şeyleri düşünmeden yapamıyorum. Kendi kendime bunun sebebini sorguladığım zaman bunun benim LotR'e bakış açımdan kaynaklandığını farkettim. İlk okuyuşta bunun bir dostluk,kardeşlik öyküsü, hırs,iktidar mücadelesi, iyinin ve kötünün savaşı ve iyinin zaferi olarak algılanması çok doğal. Ama zaman içinde bunun yalnızca Shire'dan Mordor'a doğru zorlu bir yolculuk değil, insanın kendi iç dünyasının ve hatta bilinçaltının derinliklerine yaptığı yolculukların en zoru olduğu şeklinde bir bakış açısı edindim kendimce.Ve bu açıdan okuduğum zaman

Shire'ı, Rivendel'i, Lorien'i Sauron'u,balrogu,orkları, Moria'ya giriş kapısını, Khazad-dum'un salonlarını algılayışım da değişti. O yüzden Gimli'nin hikayesinde en çok şu satırları sevdim: "Theoden gururla taşıyordu altından yapılmış kraliyet kalkanını. Eski zaman hikayelerinden çıkmış gibiydi. Sanki bu dünyada bütün hesaplarını görmüş ve ruhunu temizlemiş birinin dinginliği vardı üzerinde." Benim anladığım anlamda mı yazmıştı bilmiyorum, ama durumu çok güzel betimliyor bu satırlar. Dostluk,kardeşlik,birlik,beraberlik,sevgi,sadakat,fedakarlık,bunların hepsi çok güzel ve yüce kavramlar. Hele yemyeşil çayırlar,barış dolu bir dünya,güzel,cesur,maceraperest varlıklarla bir araya gelince ortaya muhteşem bir tablo çıkıyor. Ama bunların hepsi dış dünyada olup bitiyor. Bu yolculuğu iç dünyamıza dönüp yapmaya cesaretimiz var mı?

NOT: Bu yazım sitemizdeki hiçbir arkadaşımın bir yazısına karşılık yorum veya eleştiri niteliğinde değildir. Bu kadar zamandır belli bir samimiyete ulaştığımıza inanıyorum ve içimden geçenleri paylaşmak istedim.
"