Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

kanatayak göndermiş "
Karanlik Düsman

İceriye giren üc kisi basliklarini cikartti. Haldir,Rumil ve Orophin'di gelenler.Lorien Halkinin komutanlari.Üc kardeş Elrohir'in yanindaki boş koltuklara oturdular.Yüzü örtülü diger kişide başlıgını cıkarttı.Onu gören Merry,Pippin,Gimli ve Legolas ayaga kalkip karşısında egildiler.Karşılarında Lorien'in beyi. Galadriel'in kocası Celeborn vardı.
Salondakilerin hepsi onu tanimiyordu. Eomer,İmrahil,Gamling ve diger Rohanlilar ve Faramir de onu tanimiyordu. Ama görünüşünden yüce,kudretli ve saygıdeger bir elf oldugunu anladıkları icin onlarda Celeborn'un karşısında saygıyla egildiler.

-Hosgeldiniz efendim dedi Aragorn.Divanın lideri sizsiniz,en azindan siz olmalisiniz.Tabi kabul ederseniz. Sizin kudretiniz ve ögütlerinizle bu sınavıda atlatacagimiza eminim.
-Peki dedi Celeborn:
Yalniz benim ögütlerim tek başina bir işe yaramaz,sizinde yapmaniz gereken mühim isler olacak.
-Düşman sizden sayıca cok üstün. Toparlanmalisiniz, askerlerinizi yeni bir savasa hazirlayabilecekmisiniz? Ve sadece buradakilerin getirebilecegi askerler savasi kazanmaniza yeticekmi? Orta Dünya'nın tüm hür ve saglam kalelerine haber salın,bu savas icin herkesin birlik olmasi gerek.
Herkesin karsisinda oturmus konusuyordu ama Celeborn, onlara uzaklardan bir ucurumun ötesinden sesleniyor gibiydi, gözleri dertliydi.
Onu gören artik onun bu dünyada bir isi kalmadigini bu dünyadan kopmus oldugunu anlayabilirdi.
-Okcu Ozan'ın ülkesine haber salın. Toparlanip bir ordu olustursunlar. Bende elimden geldigince bu dünyada kalan elfleri bir araya getirmeye calisacagim. Belki Cirdan'ın limanlardan buraya yollayabilecegi askerleri vardir.
-Ülkeniz yeni bir savasa hazir degil Kral Elessar. Askerleriniz artik savastan bikmis ve savasmaktan da yılmıs. Onlari yüreklendirmek size düsüyor.
Böyle dedi Lorien'in beyi. Ve tekrar sustu. Derin düsüncelere daldi, sanki burada degildi. Baska bir zamani görüyordu. İlk cagdan bu yana dünyanın nasil degistigini düsündü. Yanindakiler onu ya ölerek ya da denizin ötesine gecerek terk etmislerdi. Galadriel'le birlikte uzun yollari katedip Lothlorien'i kurmuslardi. Ama Galadriel ayrilmisti,onu yalniz birakmisti. Kendisinin de buradan ayrilmadan önce yapacagi sey karanligin son tohumlarini yok etmekti. Bunun kendisi icin secilmis bir görev oldugunu biliyordu.
Ama karanlik isiktan daha cabuk yayilir ve daha hizli cogalir. Karanlik simdiden bircok kisiyi ve yaratigi kendisine hizmet etmesi icin zaptetmisti bile.
Bunlari hissedebiliyordu.
Sonunda Eomer sessizligi bozdu.
-Onlarin mi gelmesini bekleyecegiz? yoksa bizmi gidecegiz savasmak icin. Vakit daraliyor, acele etmemiz gerek.
- Onlarin gelmesini bekleyecegiz. Biz gidersek neyle karsilasacagimizi bilemeyiz. Bizim geldigimizi fark edip, tuzaklar kurup, dört bir yandan üstümüze saldirabilirler. Dedi Aragorn.
-Dogru dedi Celeborn ve yüregim onlarin tarafinda cok güclü bir seyin uyandigini ve cok öfkeli oldugunu söylüyor.
Celeborn'un konusmlari umut verici degildi. O seyin ne oldugunu merak ettiler. Ama bir fikirleri yoktu.
Bu arada yemekler de gelmeye basladi. Buna en cok iki hobbit ve Gimli sevindi. Hobbitlere onlarin en cok sevdigi yemek olan mantar ikram edildi. Gimli'ye ise koca bir parca tavuk ,mısır ve bira ikram edildi.
Yemegin sonuna dogru Eomer tekrar konustu.
-Bu savas insanların tamamen yok olmasina neden olabililir. Son savastan sonra yeterince toparlanamadik, sayimiz artmadi. Eger ki karanliga karsi zafer kazanamazsak insanligin sonu gelmis demektir. Cücelerinde orta dünyayı tek baslarina savunabileceklerini sanmiyorum. Zaten kovuklarindan disari cikip hicbir ise karismiyorlar.
-Elfler orta dünyayı terk etsin, cüceler magaralarina kapansin. Dünyayi insanlar kurtarsin. Birlikten söz ediyorsunuz efendi Celeborn ama sizin getireceginiz elfler düsmanin bizi yok etmesini sadece on bes dakika geciktirir.
-O on bes dakikada dua etme firsatini bulabilirsin at beyi,o da biseydir dedi Gimli.
Eomer gözlerini nefretle Gimli'ye cevirdi. Yüzü kararmis gözleri nefret doluydu.
-Efendi Celeborn onlarin tarafinda cok güclü bir seyin uyandigini söyledi.
Bu sey, bu sey diye tekrarladi. Kadim dünyadan kalmis bir yaratik ise ona karsi ne yapariz.
Gimli'nin bunu umursamayip yemegine devam ettigini görünce en azindan biz savasarak, serefimizle ölecegiz. Siz ise daglarinizin icinde birbirinizi geberteceksiniz. Tıpki hayvanlarin ac kaldiklarinda yavrularini yedikleri gibi siz de birbirinizi yiyeceksiniz. Lesleriniz cüce anahtarlariyla kilitlenmis kapilarin gerisindeki daglarin derinliklerinde cürüyecek.
Eomer'in yüzüne aci bir gülümseme yayildi.
Gimli hemen baltasini kapti.
-Hic süphen olmasin. En azindan bizler insanlar gibi kötülügün tarafina gecmedik hicbir vakit . Sizin pis soydaslariniz, Dogudölleri karanligin tarafinda uzunca bir süredir.
- Simdi söyle bakalim bizim ırkimizdan, cücelerden kim, hangi vakit kötülügün tarafina gecti? Kim...
-Tamam dedi Aragorn. Bu kadar yeter. Böyle yaparak bir yere varamayiz. Halen kesin bir karara varamadik.
Celeborn ise gözlerini yere dikmis, olan biteni gözlerini sadece tek bir noktaya odaklamis bicimde kafasini hic kaldirmadan dinlemisti.
Aklina cücelerin Silmaril icin Thingol'ü katlettikleri geldi. Cüceler kötülügün yanina gecmemislerdi ama yüce bir elfi katletmislerdi.
-Ne yazikki düsman istedigini yapiyor,bizi icten yikiyor, birbirimize düsman yapiyor. Onun amacladigi da buydu zaten.
Eomer ise susmus basini egmis dediklerinden pismanmis gibi bir hali vardi. Adamlari ona hayretle baktilar. Cünkü krallarini hic böyle görmemislerdi. Az önceki o nefret dolu kisiyi taniyamadilar. Sanki onu baska bir güc yönetiyordu.
Aragorn da olan bitenin farkina vardi. Yanindaki adam az önce Eomer degildi. O yüzündeki degisim,sesindeki nefret,bunu hissetmisti.
Celeborn ise bastan beri farkindaydi onu kimin kontrol ettiginin,kimin konusturdugunun ama ona müdahele etmemis, cünkü Eomer'in iradesini saptamak istemisti. Onun bu büyüye ne kadar dayanabilecegini görmek, gücünü bilmek istemisti.

Düsman Eomer'i kullanmis böylece düsmanlarinin hepsini görmüs , planlarini ögrenmeye calismisti.
Ama neden Eomer'i secmisti? Aslinda düsman Faramir'ide ele gecirebilirdi. İradesi daha gücsüzdü. Elphir'de vardi orada, en gencleri onuda kullanabilirdi. Ama bir isine yaramazdi o da. Ona güclü biri lazimdi. Aragorn'u düsünmüstü. Ama o tahminin cok üstünde bir güce sahipti. Üzerinde elflerin uguru vardi. Zira İmrahil'de öyle. Legolas, Elladan,Elrohir ve diger üc elf onlarda elf olduklari icin onlarin iradesini de ele gecirememisti. Düsman Celeborn'uda fark etmis ondan korkmustu. Güclü elflerin iradesini ele gecirmek imkansizdir. Gimli ise o arada yemege konsantre oldugu icin o an baska bir sey düsünmüyordu.Onu da bu yüzden ele gecirememisti. Hobbitler ve diger Rohanli'lar da bir isine yaramazdi. Eomer'i secmisti. Cünkü Eomer hem güclüydü hem de o arada derin düsüncelere dalmis, odadakilerden kopmus, düsünceleri karanliga kaymisti. Böyle kisileri ne kadar güclü olurlarsa olsunlar ele gecirmesi pek de zor degildir. Ama Eomer yine de düsmana sadece bir-iki dakika teslim olmus sonra iradesi geri gelmis düsmanda onu daha fazla kontrol altinda tutamamisti.

Celeborn tekrar konustu:
-Hic kimse kötü seyler düsünmeyecek.Düsünceleriniz karanliga kaymasin. Aksi halde karanliktan hic cikamazsiniz.
Bunu da Eomer'e bakarak söylemisti.
Eomer'in gururu incindi, yüregi burkuldu. Acili bir sesle
-Su anda Edorasta iki bin atlim var. Diger sehirlerden de toplamaya calisacagim. Hepsi emrinizdedir dedi.
Kendini suclu hissediyordu. Düsmanin kendini nasil ele gecirdigini düsünüyor ici icini yiyordu.
-Biz de savasmalari icin hobbitleri zorlariz. Mutlaka gelenler olacaktir. Gelmezler ise onlari korkutur, gelmezlerse onlari cok kötü bir felaketin bekledigini söyleriz.Ayrica kralin emrinin oldugunu da söyleriz.
Dedi Merry.
-Benim böyle bir emrim yok dedi Aragorn. Ayrica hobbitler köylerinde kalmali. Savas onlara göre degil.
-Bizi kücümseme. Biz hobbitler ögrenmeye cok yatkiniz ve istekliyiz. Hobbitleri sizin askerleriniz egitecek. Kılic kullnamayi ve ok atmayi. Hic birsey yapamazlarsa düsmana tas atarlar. Bizim Brandybuck'lar, Took'lar düsmani tam kafasindan vururlar. Emin olun dedi Merry kendinden emin bir tavirla piposunu tüttürerek.
-Öyle olsun dedi Aragorn. Hobbitleri misafir etmesi kolay olucak.Her evde onlara yer vardir buna süphe yok, ama onlari doyurmasi da bir hayli zor olucak.
-Onlari doyurmak icin Gondor'un tüm aşcilarinin araliksiz calismalari gerek dedi İmrahil.
-Gördügüme göre yemek yemek onlar icin cok büyük bir tutku. Belki benim aşcilarimin bir kismini sana yardima yollayabilirim dedi İmrahil gülerek.
- Yoo bizim fazla yemek yedigimizi sanmayin. Bir günde genellikle dokuz-on ögün yeriz. Bunu söylerken ictigi piponun dumani bogazina kacti ve öksürmeye basladi.
Odadakiler büyük bir keyifle gülmeye basladilar.Herkes neselenmisti.
Konusmalarin eglenceli bir boyut kazandigi bu bölümde ise Celeborn biraz sönükleşmişti sanki. Tıpki bir hayalet gibi kendisi konusurken netleşiyor, ama sustugunda ve konudan uzak kaldiginda soluklaşiyor, belirsizleşiyordu. Oturdugu yerde onu secmek icin insanin gözünü ona dikip bir kac saniye bakmasi gerekiyordu.
Celeborn oturdugu yerden kalkip salondan cikti ve kendisi icin hazirlanmis odaya gitti.
Disarida ise Gondor'un halki onu görmek icin bekliyordu. Birbirleriyle konusuyor, bira iciyor ve anlatilanlara gülüyorlardi.
Celeborn yanlarindan gecip odasina girip kapisini örttügünde ise hic birsey görmediler. Sadece cok hafif bir ses duyup kapinin örtüldügü tarafa baktilar. Hic birsey fark etmeyip sohbetlerine devam ettiler... "