Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

EREINION-GIL-GALAD göndermiş "Fiziksel olarak Ejderhalar veya diğer isimleri ile Dev Solucanlar çok çeşitli boyut ve görünümdeydiler. Bazıları yılan gibi sürünerek ilerler veya emekler; diğerleri koşarlar, zıplarlar veya uçarlardı. Bir çoğunun görüşü çoğu keskin görüşlü kuştan üstün, kuzeyin bir çok türünün ise koku alması diğerlerinden daha iyiydi. Bütün efsanelerde ortak olarak bu yaratıklar sağlam pullara sahip, ikiden dörde kadar değişen sayıda boynuzları olan, uzun ve sürüngenimsi gövdeye sahiptiler. Bunlar dört tane büyük kola sahiplerdi, bir kısmında ise bu kollardan ikisi onları taşıyan kanatlara dönüşmüştü. Jilet misali pençeleri onların parmaklarını tamamlardı. Ejderhalar büyülü yaratıklardı. Büyüleri onların yakıcı kanlarından ileri geliyordu, ve bir çok Ejder aynı zamanda güçlü birer büyü kullanıcısıydı. Kimisi bu yeteneklerini kullanarak düşmanlarını eziyor, kimisi de bu yeteneklerini zekaları ile birleştirip kurnazca yollarla savaşıyorlardı.

Ejderhalar güçlerinin tadını çıkarmayı ve diğer yaratıklara kafa karıştırıcı büyüleri yardımı ile hükmetmekten büyük haz alıyorlardı. Keskin zekaları ve büyülü güçleri sayesinde bir çok güçlü Elf ve İnsanı dize getirmeyi başarmışlardı.
Ejderhaların zeka oyunları, kelime oyunları ve bilmecelere karşı bir düşkünlükleri vardı. Bütün ejderler aynı zamanda bu akli özelliklerini kullanmayı severlerdi. Puzzlelar ve bilmeceler onları eğlendirirdi. Çok sayıda dilde o dili iyi kullanacak derecede kendilerini geliştirmişlerdir. Onların nefret dolu gözleri, korkusuzca bir ifade taşır, düşmanlarına inanılmaz bir güç izlenimi verir ve onların içerisine korku salardı. Kendilerini konuşma kökenli illüzyonlar konusunda eğitmişler, karşısındaki kişinin hareketlerinden ve konuşurken çıkardığı seslerin tonlamalarından en ufak bir ayrıntıyı atlamadan ruh halini sezebilmeye yetkin kılmışlardı. Bütün bunlara karşın ejderhalar fiziksel veya zihinsel bir savaştan çıktıktan sonra çok zayıf düşerlerdi. Ejderler çok değişik mizaçlara sahip olabilirlerdi, kendini beğenmiş, gazap dolu, hilekar, yalancı, bencil, hayret verici düzeyde kibirli. Karşısındaki düşmanın sadece ölümünü ertelemek için çaba sırasında yapmış olduğu komplimanlar ve yakarmalardan büyük zevk alırlardı. Onlarla bir oyuncak gibi sıkılıncaya kadar oynardı çok uzun süreler.
Genellikle Ejderhalar türleri ne olursa olsun yalnız ve tek başına avlanırlardı. Kendi bölgelerini buraya giren diğer ejderlere karşı diğerini öldürünceye veya kendisi ölünceye kıskançlıkla savunurlardı. Bununla beraber kendi bölgelerini bu şekilde savunabilirlerdi ama aynı zamanda bölgelerini terk edip gittiklerinde de artık o bölge tamamen kurumuş olurdu. Etrafındaki bölgede bulunan küçük canlıların işleri onları alakadar etmezdi onlar sadece gücü ve hazinelerini genişletecek şeyleri aramakla ilgilenirlerdi.
Bütün Ejderhalar sanki doğdukları rahimmişçesine kendi zindanlarına yaşarlardı. Herhangi bir görevleri olmadığı zamanlarda bütün zamanlarını yer altındaki veya su altındaki bu yerlerindeki hazinelerinden oluşmuş yataklarında geçirirlerdi. Bir ejderha aktif halde dinlenirken ortalama olarak 10 ile 100 saat arasında uyurdu. Pasif durumdayken yani kış uykusundayken ise bir Ejderha binlerce yıl uyuyabilirdi.
Ejderhalar aynen diğer canlılarda olduğu gibi çiftleşebilirlerdi fakat onlardan ayrı olarak birlikte bir yaşam sürdürmezlerdi. Buna onları sadece soylarını devam ettirme güdüsü zorlardı.
Ejderhalar çiftleşecekleri zaman çeşitli kur yapma dansları yaparlardı. Erkek eşinin evine doğru uzun bir yolculuk yapar ve orada kendisine meydan okuyan diğer erkekler ile bir savaşa girişirdi. Bir dansçı gibi hızlıca ve çılgınlık derecesine varacak akrobatik hareketlerle rakibine hücum ederdi. Çiftleşme 10 gün kadar sürer ve bunun sonunda da dişi 6 ay kadar bir zaman dilimi içerisinde dünyanın derinliklerindeki yuvasında 1 ile 10 arası yumurta yumurtlardı. Bu esnada erkek kendi yuvasına döner ve 10 ile 100 yıl kadar sürecek bir dinlenme sürecine girerdi. Yumurtlamadan 6 ay kadar sonra artık boynuzları yeterince keskinleşmiş olan genç ejderhalar yumurtalarından çıkar ve Arda üzerindeki yaşamlarına başlarlardı. Bu yavrular yeterince güçlü olmadıklarından dolayı bir çoğu kendi anneleri tarafından yenilirdi.
Ejderler genellikle etten mithrile kadar her türlü şeyi yerlerdi. Bir lokmada yüzlerce kilogram birden yiyebilirlerdi. Beslendikten bir süre sonra yaklaşık 2-14 gün arası süren sindirim sürecinde kolu kanadı kırık bir şekilde savunmasız kalırlardı. Onların bu alışılmadık metabolizmaları sebebiyle kış uykularından önce yiyecekleri stokladıkları bilinmektedir.
Hemen hemen ölümsüz sayılabilecek kadar uzun bir ömürleri olduğu düşünülür. O zamanlarda hiçbir ejderhanın yaşlılıktan yada hastalıktan öldüğü görülmemişti. Ama aynı zamanda onlar büyür ve yaşlanırlardı. Büyülü, yakıcı ve çürütücü kanları onların pullarının ve boynuzlarının gitgide daha da kalınlaşmasına sebep olurdu. İleri yaşlara ulaşmış bir ejderhanın vücudundaki pullar ona neredeyse hiçbir silahın işlememesine sebep olacak kadar kalınlaşırdı. Bir çok tarihçiye göre onların bu özellikleri ve mükemmel derecede güçlü kökenlerinin bilinmemesi Erunun öfkesinin bir yansımasını sembolize eder gibidir. Onların bu kalın zırhları ejderhaları her türlü saldırıya karşı korumalı ancak belli bir büyüme sürecinde de büyümeyi durdurmamalıydı. Bu onlarında zayıf noktaları vardır anlamına geliyordu. Ejderhaların hasar verilebilecek tek yerleri gözleri ve kanatlarının altında bulunan yeni pullarının çıktığı bölgeydi. Bir ejderhaya zarar vermek istenirse gözüne yada Okçu Bard kadar şanslı bir atışla zırhının zayıf ve esnek olduğu bölgesine saldırılmalıydı.
Ejderhalara daha yakından bakma şansına erişebilirsek şunları görürdük. Keskin ve çok sayıda ardı ardına dizilmiş devasa dişler ve pençeler. Bunun haricinde bazı ejderhaların rakiplerini bir savuruşta ezmek ve yok etmek amacıyla kullandıkları kırbaç benzeri kuyrukları vardı. Bazılarının ise çok güçlü fırtınalar yaratacak kanatları bazılarının ise bu kanatları haricinde alev üfleyebilme yetenekleri vardı ki kanatlarından çıkan hava akımını alevlerini güçlendirmek ve hızlandırmak amacıyla da kullanırlardı. Bunlara Ateş-Ejderleri denirdi. Bu tip bir ejderha bir köyü veya vadiyi bir iki dakikada yerle bir edebilirdi.
Ejderhaların boynuzları karşılaşanlar için sıkıcı özel silahlardır. Boynuzların boyutu katman sayısı kendi türü içerisindeki hiyerarşik konumunu ve gücünü belli ederdi. Bu boynuzlar temelde kırılamayacak kadar kuvvetli olmalarına rağmen özel yöntemlerle şekillendirilerek çok yüksek fiyatlara satılabilecek müzikal enstrümanlar ve ok yapımında kullanılırdı. Bunun haricinde çeşitli iksir ve ilaçların hazırlanmasında da materyal olarak önemi vardı. "