Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

DarkLady_undionel göndermiş "Başlamadan önce!

Arkadaşlar bu benim ilk hikayem. Dolayısıyla bir sürü yanlışım çıkacağına eminim. Ama ben bunu beğenilmek için yazmıyorum çoğunuz gibi. Onun için eleştirmekte özgürsünüz (kırıcı olmadan tabii)

Gecenin karanlığında saklanarak yurduna döndü hobbit kızı. Adımları sessiz, gözleri keskindi. Tam on yıldır görmediği kovuğuna varmak için sabırsızlanmıyordu. Bunun nedenlerinden biri kovuğunu bıraktığı gibi bulamamak korkusuydu. İki kişiye göre yapılmış ve döşenmiş, minik ve sevimli kovuğu... Yaşlı babasıyla oturup her akşam sohbet ettiği şömine başı... Çocukluk arkadaşlarıyla oynadığı bahçe... İlk aşkıyla saatlerce yanyana oturduğu iki kişilik salıncak... Ve tabii bu yolculuğa çıkması için ona ilham veren kitaplık. Bunlar aklından geçerken heyecanlanan ruhunu sakinleştirmeyee çalıştı. Sonuçta fazla ümitlenmemek, hayal kırıklığını azaltırdı.

Kovuğuna yaklaştıkça, adımlarını yavaşlatmak için büyük bir gayret gösterdi. Ama yuvarlak, yeşil kapıyı görünce onca zamandır biriken bütün duyguları patladı. Gözlerinden seller gibi yaşlar akarak yuvasına doğru koşturdu. Kapıya varınca sevgiyle tokmağını kavradı. Kemerinde asılı minik torbaya uzandı. İçinden minik, pirinç bir anahtar çıkardı. Elleri titreyerek anahtarı deliğe soktu ve çevirdi. Sanki anahtar da on yıldır Rosie ile beklemiş gibi neşeli bir klik sesiyle kapıyı açtı.

Kız heyecanla kapıyı itti. İçeri adımını attığında gözyaşları artık hiç durmayacakmış gibi akıyordu. Evi nerdeyse bıraktığı gibiydi. Tek fark etraftaki örümcek ağları ve tozdu. Şömineyi yakmadan önce diğer odalara da bir göz attı. Sonra mutfağa girip dolaplara ve kilere baktı ve evinde yemek namına hiçbirşey olmadığını hatırladı. Çıkarken yanına aldıklarının dışındakileri komşularına vermişti. Yarın birşeyler bulurum diye düşündü ve şömine karşısındaki iki rahat koltuktan birine oturdu. İki dakika gözleri kapalı, huzurlu bir şekilde ateşin çatırtılarını dinledi. Sonra oturma odasının köşesindeki kitaplığına bir göz gezdirdi. Sonunda odasına geçti ve üzerinde yolculuktan kalan giysilerini çıkartıp en son on sene önce giydiği pijamalarını üzerine geçirdi. Küçük yatağına uzandı ve mutluluk ve huzur dolu bir uykuya daldı.

"