Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

white-lady-of-rohan göndermiş ""Bu yazımda Eowyn'i kendimce nasıl anladığımı anlatmaya çalıştım. Siteye yolladığım ciddi anlamda ilk yazım. Konuşmaları olduğu gibi kitap'tan geçirdim ve hiç bir değişiklik yapmadım. Beğeneceğinizi umut ediyorum.

Muhafızlar ağır kol demirlerini kaldırarak, koca menteşelerinde homurdanan kapıları yavaş yavaş içeri doğru açtılar. İlk önce ayak sesleri duyuldu. İçeri ılık bahar rüzgarında uçuşan uzun saçları ve gümüş kemerli beyaz elbiseleri içinde, ince uzun ama güçlü görünen bir kız girdi. Güneş, kızın saçlarında parıldıyor, berrak yüzünü aydınlatıyordu. Elf lisanında kelimelere sığmayacak güzellikteydi.

Kapılar kızın arkasından ağır ağır kapandı. Büyük salonu bir karanlık kapladı. Artık içeri yalnızca doğuya bakan saçaklı pencerelerden ışık giriyordu. Yavaş ve emin adımlarla kralın tahtına doğru ilerledi. Salonda yalnızca kızın ayak sesleri duyuluyordu.

Rohan Hanımı Eowyndi , sert, mağrur ama zarif. Yavaş yavaş ilerlemeye devam etti. Sonunda kralın tahtına ulaştı. Tahtın önünde diz çöktü, elindeki kabı krala uzattı:

-İşte efendim, şarabınız.

Kral ,Theoden şarabını içerken, yüzünde serinkanlı bir acıma duygusuyla onu izledi. Theoden şarabını bitirince kabı Eowyne uzattı. Eowynin yüzüne dikkatlice baktı bu sırada. Kızın yüzünde hüzün ve endişeden başka bir şey seçemedi:

-Neyin var Eowyn?,diye sorma ihtiyacı hissetti kendinde.

-Yok birşeyim efendim, gerçekten,dedi, ve zoraki bir gülümsemeyle selam verip, tahtın arkasına geçti. Zaten endişeli olan kralı bir de kendi endişeleriyle üzmek niyetinde değildi.

Eowyn tahtın arkasına geçer geçmez ağır kapılar tekrar açıldı. Bir adam geldi dışarıdan, daha yüzü görünmeden konuşmaya başlamıştı zaten:

-Haberler kötü, efendimiz. ,dedi ama suratı pek asık sayılmazdı, sanki mutluluğunu gizlemeye çalışıyordu.

-Yine ne oldu Grima? dedi Kral ağır ağır. Eowyn onun doğrulmaya çalıştığını fark etti, hemen koşup ona yardım etti. Eowynin yardımıyla Kral artık koltuğunda daha dik oturuyordu.

- Oğlunuz, efendim. Muharebede ağır yara almış. Eomer getirdi onu az önce. Konuşurken gözlerini kıstı.

-Theodred! , diye bağırıp fırladı tahtın arkasından Eowyn. Muhafızlar hemen kapıyı açtılar ve Eowyn dışarı çıktı neredeyse, koşarak. Edoras sınırlarına bakınca Atlılardan oluşan bir birliğin yaklaşmakta olduğunu gördü. Gelmelerini bekledi ve sanki gözlerinin dolduğunu hisetti. Kısa süre sonra Konakın uzun merdivenlerinin altına varmışlardı atlılar. En öndeki adam kollarında birini taşıyordu. Eowyn hızlı adımlarla ona doğru ilerledi:

-Eomer! Eomer ne oldu ona, ölmedi değil mi?

-Henüz değil Eowyn, henüz değil. Genç adamın bakışlarında hüzün okunuyordu.

Muhafızlar kapıyı kapatmamıştı. Eowynle Eomer birlikte içeri girdiler, ama atlılar dışarıda beklediler.

-Efendim dedi Eomer yavaşçaTheodred, efendim İsen geçitlerinde yaralandı. Çok üzgünüm.

Theoden yavaşça kalktı tahtından bastonuna dayanarak. Eowyn hemen koşup kralın koluna girdi. Yavaşça Eomere doğru ilerlediler. Theoden Theodredi görünce yüzünü endişeli bir ifade kapladı.

-Onu içeri götürün, benim yatağıma. Hemen şehirdeki bütün şifacıları çağırın. Theodred ölmeyecek. Başını önüne eğdi. Eomer hemen Theodredi yatağa taşıdı.

Theodredi yatağa yatırırken kızkardeşi Eowyn geldi.

-Umut var mı Eomer? dedi gözlerine bakarak. Eomer gözlerini kaçırdı:

-Artık hiçbir şey için umutlanma, Eowyn. dedi ve kızı odada yalnız bıraktı. Belli ki şifacıları aramaya gitmişti. Eowyn yatağın ucuna oturdu:

-Theodred, iyi misin?

Hiç bir ses yoktu. Theodredin nefes aldığını hissedebiliyordu ama kesik kesik . Eomerin dediği gibi artık umut olmadığını anlamıştı, fakat inanmak istemiyordu.

Bütün gece Theodredin başında kaldı Eowyn, hiç ayrılmadı. Ve sonunda yorgunluğuna yenik düşüp uykuya daldı. Ve saatlerce başında durduğu kişinin öldüğünü bilmeden, öylece uyudu.

İşte böyle başladı sert, mağrur ama zarif Rohan Hanımının kötü günleri. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.

Tahtın arka tarafında yerini almıştı Eowyn. Kralın dizlerinin dibinde ise pörsümüş bir adam oturuyordu. Durmadan Kralın kulağına eğilip bir şeyler fısıldıyordu. Dediklerinin yalnızca küçük bir kısmını dinledi Eowyn, devamını dinlemeye dayanamayacağını anladı. Adamın söylediklerinin hiç biri mutluluk verici değildi ve çoğu, şimdi tutuklanmış olan ağabeyi hakkındaydı. Hızlı adımlarla tahtın önüne geldi:

-Bir isteğiniz var mı efendim?

-Hayır Eowyn.

Grima ona tehditkâr bir bakış attı. Sanki niye konuşmamızı böldün demek ister gibiydi. Eowyn tahtın gerisine tekrar geçti. Grima bakışlarıyla onu izledi. Sonra tekrar Kralın kulağına eğildi. Ama bu sefer Eowyne bakarak fısıldıyordu.

Bir süre vakit böyle geçti. Etraf sessizdi, Eowyn için. Bu sessizlik kapılar açılıp ta içeri Kapı gözcüsü girince bozuldu:

-Efendim, kapıda dört kişi var, sizi görmek istiyorlar.

-Kimmiş onlar? diye cevap verdi Grima, Kralın cevabını beklemeden.

-Gri Gandalf , Arathorn oğlu Aragorn ve yol arkadaşları bir elf ve bir cüce.

-Grima Kralın kulağına birşeyler fısıldadı ve ayağa kaltı:

-Tamam gelsinler bakalım. dedi zalim bir ses tonuyla. Sonra tekrar Kralın ayaklarının dibine oturdu.

Bir süre sonra Kapılar tekrar açıldı. İçeri dört kişi girdi. Eowyn daha önce bu yabancılardan hiçbirini görmemişti. Olacakları beklemeye karar verdi.

Bir süre karşılıklı konuştular. Eowyne sanki Kraldan çok Solucandil konuşuyormuş gibi geldi. Eowyn konuşmaları çok dikkatli dinleyemedi, çünkü gözü Theodendeydi. Sanki bir anda daha bir yaşlanmıştı. Sonra söylenenleri dinlemeye karar verdi. Ve Kralın tahtından kalktığını gördü, hızlı adımlarla Kralın yanına gidip koluna girdi. Yavaş yavaş divanhaneyi geçtiler. Kapılar açıdı ve günışığına çıktılar. Eowynnin hatırladığı kadarıyla Kral uzun süredir ilk defa güneşe çıkıyordu.

-Hanımefendi, onu bir süre benimle bırakın. Ben ilgilenirim onunla. dedi Gandalf Eowyne. Eowyn sorar gibi Theodene baktı. Bunun üstüne:

-Git hemşirem kızı Eowyn! dedi yaşlı Kral. Korku zamanı geçti.

Eowyn geri dönerek yavaş yavaş eve girdi. Kapılardan geçerken dönüp arkasına baktı. Serinkanlı bir acıma duygusuyla Krala bakarken gözlerindeki ifade ciddi ve düşünceliydi.

Ama birden bakışlarının başka bir yöne kaydığını hissetti. Kralların uzun boylu varisi, geçen birçok kışla bilgeleşmiş, gri pelerinli, gizli ama kadının hissedebileceği bir güç taşıyan biri. Evet, Arathorn oğlu Aragorndu. Eowyn birden titrediğini hissetti. Ne yapacağını şaşırdı. Sonra aklına ilk gelen şeyi yaptı, aceleyle yerinde döndü ve eve doğru gidip, karanlığa karıştı.

O andan sonra başladı Eowynin Aragorna karşılıksız sevgisi. Karanlık büyük salondan geçip yan odalardan birine girdi. Bulduğu ilk koltuğa oturup düşündü.

Uzun zamandır ilk defa benliği bir heyecan ile sarsılmıştı. Mutlu bir duygu muydu bilmiyordu, ama kendini heyecanlandırdığının farkındaydı. Ve o andan sonra Aragornun sevgisinden başka bir şey düşünemez oldu.

Ama Eowyn bilmiyordu bu sevginin karşılıksız olduğunu. Bilmiyordu kendisine çektireceği acıları. Ve karşısındaki insan için saygı duyulacak bir Hanımdan öte olmadığını.

Akşam yemeğine kadar oturdu orada. Hava kararmaya başlayınca artık yemeğe gitmesi gerektiğini düşündü. Büyük salona gittiğinde yemek hazırdı, ancak ortalıkta kimse yoktu. Kısa bir süre sonra kapılar yeniden açıldı ve içeri Kral Theodenle birlikte 4 konuğu girdi. Eowyn hayretle artık Theodenin desteğine dayanmadan dimdik yürüdüğünü gördü. Artık yaşlı da görünmüyordu.İçini bir sevinç kapladı. Kralın iyileştiğini görmek mutluluk vericiydi.

Aragorn en arkadan geliyordu. Eowyn tekrar içinin titrediğini hissetti. Kralın masaya oturmasını bekledi. Kral oturunca diğerleri de masaya oturdular.

Theoden Gandalfı Saruman konusunda sorguya çekerken diğerleri sessiz kaldılar. Zaten Eowyn istese de konuşamazdı. Bakışları ara sıra Aragorna kayıyordu. Aragorn ise hiçbir şey yapmadan hızlı hızlı yemek yiyordu.

Yemekten kalkınca Theodenin söz verdiği gibi Aragorn, Legolas ve Gimliyi silahlarla kuşattılar. Aragorn parlak zırhlar içinde tam bir Kral edasıyla duruyordu, yada Eowyne öyle gelmişti. O kadar etkilenmişti ki ondan gözlerini alamıyordu.

Kral ayağa kalkınca Eowyn masadaki boş, büyük bir kaba Şarap doldurup yanlarına geldi:

-Ferthu Théoden hal,dedi. Bu kabı al ve mutluluk anında iç. Sağlıcakla git, sağlıcakla gel!

Theoden kaptan içti. Sonra Eowyn kabı alıp konuklara sundu. Aragornun önüne gelince durdu. Apaçık titriyordu. Deniz grisi gözleri parlayarak Aragornun gri gözlerine baktı. Aragornda ona gülümsedi. Eowyn kabı uzattı, elleri titriyordu. Aragorn kabı alırken kızın ellerine değdi, ve onun titrediğini fark etti.

-Selam sana Arathorn oğlu Aragorn! derken sesi titriyordu, mutluluktan veya heyecandan.

-Selam sana Rohan Hatunu! diye cevap verdi Aragorn ama artık endişeliydi ve gülümsemiyordu.

Az sonra Eowyn Kral Theodenin önünde diz çökerek ondan bir kılıç, ile zarif, kısa bir zırh alıyordu. Theoden, Eowynin geride kalıp Edorasdaki insanları idare etmesini istemişti.

-Hoşça kal kızkardeşim kızı! dedi Theoden. Zamanınız karanlık bir zaman ama belki yine de Altın Konaka geri döneriz. Fakat Dunharrowda insanlar kendilerini uzun süre savunabilirler; eğer cengimiz yaver gitmezse, kaçabilenler oraya gelir.

Eowynin içi bir anda burkuldu. Savaş gerçeğini düşündü bir an. Theoden veya

Eomeri kaybetmeye dayanamazdı.

-Böyle demeyin, dedi üzüntüyle. Dönüşünüze kadar geçecek her gün bir yıl gibi gelecek bana. Fakat konuşurken gözleri yakında duran Aragorna kaydı.

-Kral geri dönecek, dedi, kızın bakışlarını yakalayan Aragorn. Korkma! Kötü kaderimiz Batıda değil, Doğuda.

Tek başına ayaktaydı Eowyn, merdivenlerin başında, konağın kapıları önünde; kılıç önünde dik duruyordu, elleri kılıcının kabzasındaydı. Artık zırhlar içindeydi ve güneş altında bir güneş gibi parlıyordu. Aragorn geriye dönüp baktığında böyle gördü Altın Konakın Ak Hanımını.

Şimdilik bu kadar. Devamını kısa bir zaman sonra yollayacağım. Beğenerek okuduğunuzu umuyorum. Sevgiyle kalın Yüzük Dostları!

White-Lady-Of-Rohan"