Yuzuklerin Efendisi / Turkiye LOTR / Turkey

gimli-lotr göndermiş "Genç bir adamdı. 25 belki 26 yaşlarında ancak vardı. Hepimiz
gibiydi; ne eksik ne de fazla. O da öğrenciydi ve Anadolu'nun bilmem hangi köşesinde, o zamanlarda çile olarak gördüğü, şimdilerde ise hayatının en güzel anları olduğunu anladığı günlerini geçiriyordu. Dertleri hepimiz gibiydi; evden gelecek harçlık, yakında başlayacak olan finaller, belki kız arkadaşıyla olan kavgası , ya da komşularla gürültü yüzünden yapılan bir tartışma. Dışardaki dünyayı anlamıyordu, dahası tanımıyordu da. Ama ona göre her şeyi en iyi kendisi bilirdi. Ama, çoğumuzdan farklı olduğu bir kaç nokta vardı: İnanılmaz bir biçimde içki içmeye başlamıştı son zamanlarda
ve gittikçe de miktarı artırıyordu. Hayatı bitmeyecek bir çizgi gibi görmeye başlamıştı. Akşamlar sabahlara karışıyor, dersler gittikçe kötüleşiyor, ailesi ve arkadaşlarından uzaklaşıyordu. Tutunmak istiyordu bir yerlere... Bu bazen bir sevgili oluyordu, bazen de bir dostunun sohbeti ama çoğunlukla ardı ardına içilen biralar ve devamında gelip herşeyi unutturan sarhoşluk.
Bir gün bir dost edindi; içkiden daha sarsıcı bir dost... Onunla yatmaya ve onunla uyanmaya çalıştı. Parası kalmıyordu belki ama bu dostu onu çok iyi anlıyordu. Onunla birlikteyken hayatından uzaklaşıyor, düş ile gerçeklik birbirine karışıyordu. Sıkıca sarıldı bu yeni tanıdığa. Bazıları onu eleştirmeye cesaret ediyordu, yüzüne karşı ve mertçe, ama onlara kulak bile asmıyordu.

Geçici dostluklarla kaybedecek zamanı yoktu... Artık sabahları ilk işi alkole uzanmak ve yeni tanıştığı arkadaşıyla buluşmak için zaman geçirmekten ibaret olmuştu. Dersler kötüye gitmeyi aşmış, artık okul kantininde gezinen bir hayalet olmuştu sanki... Bocalıyordu ama bocaladıkça daha sıkı sarılıyordu alışkanlıklarına. İdareden ya da sevdiği hocalarından aldığı uyarılar yetmezmiş gibi bir de okuldan atılmakla karşılaştı bu dönemlerde. Şaşkındı... Sevmediği bir şeyin hayatında yarattığı boşluğa karşı olan bir şaşkınlıktı bu. Okul önemliydi demek ki... Ama nerdeyse çok geç olacaktı.

Arkadaşlarının yardımıyla bir dava açtı dönmek için geriye ve sonucu beklerken aynen devam etti yaşantısına. Dedikodular duyuyordu arkasından "Pis esrarkeş" diye ama takmıyordu. Birkaç yeni öğrenci "Abi sen de mal varmış, satıyormuşsun " deme cüretini bile göstermişlerdi yanına sokulup. Sıkılmıştı, açmazları artmıştı ve tutunamıyordu. Tırnaklarının kanadığını hissediyordu bir yerlere geçirme çabasından. Yuvarlanıyordu. Ve parası bitince dostu da onu terk etmişti. Kararlar alıp , kararları bozmakla tüketiyordu zamanını.

Bir gün bir arkadaşı ona bir kitap getirdi "Sen seversin böyle şeyleri" diyerek. Okul yıllarında Almanca'sını okumuştu ama pek de takmamıştı açıkcası: "Herr der Ringe" ya da "Yüzüklerin Efendisi" idi kitabın adı.

Sonra... Sonra değiştirdi hayatında bir çok şeyi... Cüceler gibi inatçı olmayı denedi kararlarında... Gandalf kadar bilge... Kendine zarar verenlere karşı Eomer gibi dirençli davrandı zaman zaman... Gollum'daki ucubelikte geleceğini gördü tuttuğu yanlış yolun... Sam gibi dostlarına değer verdi... Aragorn gibi bağlı olmayı düşledi kendi aşkı için ölümsüzlükten vazgeçen bir kıza... Elfler gibi doğayı sevmeyi istedi, ölümlülerde olmayan ışığı yakalamaya çalıştı... Ve Frodo gibi imkansızı istedi. Kimseden yardım almadan sorunlarını Kıyamet Çatlakları'na atmaya çalıştı...

Ve kendi hikayesini hatırladı yıllar sonra şöminenin karşısında bir bardak şarabı kavrayan ellerini seyrederken... Yüzüklerin Efendisi sadece içi boş bir macera kitabıymış öyle mi??

O basit, uyduruk çocuk kitabı birilerinin hayatını değiştirdi durmadan ama anlayamazsınız. Sizin çok bilmiş psikiyatristleriniz var ya da gerçekten çok ama çok normal insanlarsınız. Hayatınızda kötü giden şeyleri değiştirebilecek çelikten bir iradenizde olabilir. Basit belki, ama o gencin yoktu böyle bir iradesi ya da sizin gibi birileri tarafından kırılmıştı bir şekilde. Küçümsemeye devam edin; kitapları da, bizi de... Hatta oylamalar yapın filmde kim daha karizmatik, kim daha yakışıklı diye... Sonra da dalga geçin: "Bunlar kafayı yemiş, elfçe öğreniyolar baksana" diye... Tolkien'in bir yerlerden etkilenip etkilenmediğini tartışın ya da bu hikayeyi nereden yürüttüğünü ispatlayın bize. Ne de olsa siz çok akıllısınız ve beyninizi gerçekliğe vermişsiniz; bizim gönlümüz ise adalara doğru gün batımına yelken açan beyaz gemilerde... Sizin gerçekliğiniz sizinle olsun bizim hayallerimiz bizimle...

Gerisini takmıyorum zaten!

Barışla kalın...

(Gecelerden birinde yazılıp bir kenara atılmış bir yazı.. neye kızmışım bilmiyorum ama sizinle paylaşmak istedim..)

Not: Çok sevgili dostum, sitemiz kurucularından gimli_lotr'a tekrar merhaba. Birçok yüzük dostuna esin kaynağı olan içtenlik dolu yazılarını özlemiştik.
Ringmaster (yuzuklerinefendisi.com webmaster'ı)"